Róża – objawy, przyczyny i leczenie choroby

Róża to zakaźna choroba bakteryjna skóry i tkanki podskórnej. Ma bardzo szybki rozwój i nasilony przebieg z objawami ogólnoustrojowymi. Choroby nie da się wyleczyć sposobami domowymi i niekonwencjonalnymi. Terapia wymaga podania antybiotyków. Nieleczona róża grozi nawet nadkażeniem gronkowcem.

Róża – co to za choroba? 

Róża to zakaźna choroba wywołana przez bakterieLink otwiera się w nowej karcie. Za jej rozwój odpowiedzialny jest paciorkowiecLink otwiera się w nowej karcie Streptococcus pyogenes, który prowadzi też m.in. do rozwoju anginy. W przypadku róży paciorkowiec wywołuje ostry stan zapalny skóry i tkanki łącznej. Ten rodzaj patogenu cechuje wysoka inwazyjność, gdyż ma on zdolność do przenikania w głąb skóry, a następnie szybkiego rozprzestrzeniania się po organizmie. Choroba w takim samym stopniu dotyka dzieci, osób dorosłych i w podeszłym wieku. Wyróżnia się kilka postaci róży: rumieniową, pęcherzową, krwotoczną, zgorzelinową i wędrującą.

Przyczyny róży

Do rozwoju choroby dochodzi na skutek zakażenia rany poprzez kontakt uszkodzonej skóry np. z nosicielem, osobą zakażoną, zanieczyszczonym przedmiotem lub z brudnymi rękoma, na których znajdują się drobnoustroje.

Co sprzyja zakażeniu różą?

Głównym czynnikiem predysponującym do zakażenia paciorkowcem jest osłabiona odporność. Wśród pozostałych czynników sprzyjających chorobie wskazuje się również na: zaburzenia krążenia żylnego i limfatycznego, otyłość, wewnątrzustrojowe ogniska zakaźne, owrzodzenia kończyn dolnych, przebyte urazy mechaniczne lub interwencje chirurgiczne kończyn dolnych. Rozwojowi choroby u dzieci sprzyja natomiast zakażenie Helicobacter pyloriLink otwiera się w nowej karcie, do którego dochodzi na wczesnym etapie dzieciństwa, a infekcja przebiega bezobjawowo. W takim przypadku utajone zakażenie Helicobacter pylori hamuje prawidłową odpowiedź immunologiczną organizmu.

Jak objawia się róża?

Choroba zakaźnaLink otwiera się w nowej karcie róża charakteryzuje się nagłym początkiem i szybkim przebiegiem z nasilonymi objawami ogólnoustrojowymi, takimi jak: wysoka gorączka, dreszcze, powiększenie okolicznych węzłów chłonnych, bóle mięśniowe, silny ból i zaczerwienienie gardła. W początkowym stadium objawy bardzo przypominają przeziębienie lub grypę, co sprawia, że wielu pacjentów nie decyduje się na wizytę u lekarza, a sięga po ogólnodostępne środki objawowe. 

Wraz z rozwojem zakażenia róża manifestuje się odgraniczonym rumieniem skóry. W jego miejscu powstaje wyraźnie wyczuwalny i widoczny obrzęk. Całe zjawisko ma nieregularny kształt. Zaczerwienione tkanki są ciepłe, napięte, a skóra lśniąca. W miejscach, gdzie przebiegają naczynia limfatyczne, powstają czerwone smugi. Świadczą one, że doszło do zakażenia układu chłonnego. Zmiany skórne róży umiejscawiają się najczęściej na kończynach dolnych i na twarzy. Rzadziej rumień lokalizuje się na kończynach górnych. Ponadto objawy choroby zależą od typu róży, z jakim mamy do czynienia. W odmianie pęcherzowej w miejscu zaczerwienień pod skórą zaczyna gromadzić się płyn, tworząc pęcherze. Róża wędrująca to postać, w której zmiany skórne stopniowo zajmują kolejne obszary na ciele. Postać krwotoczna jest najcięższa, gdyż w miejscach zaczerwienień powstają wybroczyny i podskórne krwawienia. Najbardziej zaawansowaną odmianą róży jest zgorzelinowa, w której zmiany skórne ulegają martwicy. 

Diagnostyka choroby róży

Nad diagnostyką choroby czuwa lekarz rodzinny, który na podstawie zmian skórnych i wywiadu kieruje chorego na badania laboratoryjne. Diagnostyka zakażenia paciorkowcem wywołującym różę wymaga badania krwi z oznaczeniem CRP (stanu zapalnego), poziomu leukocytów, poziomu przeciwciał, OB. Dodatkowo niezbędne jest badanie laboratoryjne materiału w postaci próbki wydzieliny z nosa lub gardła. 

Leczenie róży

W leczeniu róży stosowany jest antybiotyk doustny o działaniu bakteriobójczym. Środek nie tylko unieszkodliwia patogen, ale zapobiega powikłaniom. Lek stosowany jest przez 10 dni. Co ważne, choroby róży nie da się wyleczyć sposobami domowymi i metodami niekonwencjonalnymi. Ze względu na wysokie ryzyko powikłań pacjenci, u których występują objawy wskazujące na różę, koniecznie powinni udać się na konsultację z lekarzem rodzinnym. 

Choroba róża – powikłania

Nieleczone zakażenie paciorkowcem Streptococcus pyogenes może prowadzić do groźnych powikłań, takich jak: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie płuc, sepsa, zakrzepica, ropowica, owrzodzenia skóry, zapalenie naczyń żylnych i chłonnych. W przypadku uszkodzonej skóry, która miała kontakt ze źródłem zakażenia, istnieje wysokie ryzyko nadkażenia gronkowcem. Na wystąpienie powikłań szczególnie narażone są osoby o obniżonej odporności i niestosujące się do zaleceń lekarza w okresie leczenia choroby. 

Czy przechorowanie róży wytwarza odporność?

Raz przechorowana róża nie wytwarza odporności organizmu na paciorkowca, który spowodował zakażenie. Wręcz przeciwnie, zachorowanie na różę grozi nawrotami choroby.

lek. Agnieszka Żędzian

Lekarz, absolwentka Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku. Doświadczenie zdobywała, pracując w Klinice Gastroenterologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersyteckiego Szpitalu Klinicznego w Białymstoku. W pracy z pacjentem stara się zawsze indywidualnie podejść do jego problemu oraz, korzystając ze swojej wiedzy i doświadczenia, postawić właściwą diagnozę. Aby skutecznie pomagać pacjentom, systematycznie podnosi swoje kwalifikacje, biorąc udział w licznych szkoleniach i konferencjach naukowych.

lek. Agnieszka ŻędzianZobacz artykuły tego autora

Podziel się z innymi

Udostępnij artykuł w social-mediach.

Facebook - Link otwiera się w nowej karcieInstagram - Link otwiera się w nowej karcieTwitter - Link otwiera się w nowej karcie

Źródła:

1. D. Kozłowska i in., Ocena kliniczna i epidemiologiczna pacjentów hospitalizowanych z powodu róży pierwotnej i nawrotowej, „Przegląd Epidemiologiczny” 2016, 70(4), s. 575–584.

2. A. Martyniuk, S. Górski, A. Górska, Nietypowy przebieg róży a współistniejące zakażenia. Opis przypadku i przegląd literatury, „Pediatria i Medycyna Rodzinna” 2015, 11(4), s. 424–429.

Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych na stronie zdrowie.nn.pl należy skonsultować ich treść z lekarzem. Zdrowie.nn.pl dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów była najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.