Chlamydia – jakie daje objawy? Jak można ją leczyć?
Chlamydia to grupa chorób wywołanych przez bakterie z rodzaju Chlamydia, głównie gatunek Chlamydia trachomatis. Drobnoustrój ten najczęściej kojarzony jest z infekcjami ze strony układu moczowo-płciowego. Odpowiada on jednak za rozwój innych nieprawidłowości w stanie zdrowia. Sprawdź, jakie objawy towarzyszą infekcjom Chlamydia trachomatis. Dowiedz się, czy zakażenia tym patogenem są ryzykowne podczas ciąży.
Czym jest chlamydia?
Chlamydia to szeroka grupa chorób, za których powstanie odpowiadają bakterieLink otwiera się w nowej karcie z rodzaju Chlamydia, a przede wszystkim Gram-dodatnia Chlamydia trachomatis. Inne gatunki chorobotwórcze to Chlamydophila psittaci – wywołuje ornitozę objawiającą się głównie zapaleniem płuc, i Chlamydophila pneumoniae – powoduje zapalenia górnych i dolnych dróg oddechowych.
Jak można się zarazić Chlamydia trachomatis? Drobnoustrój ten przenosi się przez bezpośredni kontakt z zakażoną osobą – na uszkodzoną skórę lub błony śluzowe (np. do ust lub do oka) – oraz podczas stosunku płciowego bez zabezpieczenia. Okres inkubacji zakażenia wynosi od 7 do 14 dni.
Zakażenie chlamydią – jakie objawy mu towarzyszą?
Choroba wywołana przez bakterie chlamydia może mieć przebieg bezobjawowylub łagodny. Objawy zakażenia Chlamydia trachomatis u kobiet dotyczą głównie zapalenia szyjki macicy. Należą do nich m.in.: bóle w podbrzuszu, krwawienia z dróg rodnych niezwiązane z menstruacją, pieczenie podczas oddawania moczu i śluzowo-ropna wydzielina z dróg rodnych.
W przypadku zakażenia chlamydią u mężczyznLink otwiera się w nowej karcie dochodzi głównie do zapalenia cewki moczowej. Wówczas można zaobserwować m.in.: surowiczą, śluzową lub śluzowo-ropną wydzielinę wydostającą się z cewki moczowej, częste oddawanie moczu, uczucie pieczenia i/lub ból podczas oddawania moczu oraz świąd lub zaczerwienienie w okolicy zewnętrznego ujścia cewki moczowej.
Określone typy Chlamydia trachomatis odpowiadają za przewlekłe zapalenie spojówek i rogówki, które określa się mianem jaglicy. Przypadłości tej towarzyszą głównie zaczerwienienie, pieczenie, łzawienie, śluzowa wydzielina z oczu i wrażenie ciała obcego pod powieką, a w ciężkich postaciach przerost spojówki i bliznowacenie. Zakażenie stwarza ryzyko podwinięcia powieki i bielma (zmętnienia rogówki).
Zarówno u kobiet, jak i mężczyzn możliwe jest zapalenie odbytu, któremu towarzyszą takie objawy jak: wydzielina śluzowo-ropna, często z domieszką krwi, krwawienie podczas defekacji (oddawania stolca) i uczucie pieczenia w okolicy odbytu.
Inne typy Chlamydia trachomatis mogą wywołać ziarniniaka wenerycznego, który charakteryzuje się występowaniem grudkowo-pęcherzykowych lub wrzodziejących zmian oraz zapalenia pachwinowych węzłów chłonnych i przetok do skóry.U mężczyzn zmiany skórne pojawiają się na napletku, trzonie prącia, żołędzi lub rowku zażołędnym, a u kobiet na wargach sromowych, szyjce macicy i ścianie pochwy.
Bakteria chlamydia – powikłania infekcji
Zakażenie bakteriami Chlamydia trachomatis może wywołać szereg powikłań, m.in.:
infekcje intymne u mężczyzn, zapalenie najądrzy, zapalenie gruczołu krokowego, zwężenie cewki moczowej (rzadko),
u kobiet – zapalenie jajowodów, nadżerkiLink otwiera się w nowej karcie szyjki macicy, cysty, zapalenie gruczołów Bartholina, zapalenie jajników, zapalenie gruczołów przedsionkowych większych i zapalenie gruczołów Skenego (rzadko).
Przewlekła infekcja Chlamydia trachomatis może doprowadzić do zapalenia gardzieli. Może się rozwinąć zespół Reitera, którego klasyczne objawy to reaktywne zapalenie stawów, zapalenie spojówek i zapalenie cewki moczowej lub szyjki macicy. Dolegliwości ze strony stawów mogą skutkować mylnym rozpoznaniem reumatoidalnego zapalenia stawów. Inne możliwe powikłanie to zespół Fitz-Hugha i Curtisa, czyli zapalenie tkanki okołowątrobowej połączone z zapaleniem przydatków u kobiet. Należy podkreślić, że nawracające infekcje intymne Chlamydia trachomatis mogą doprowadzić do niepłodności, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn.
Chlamydia – leczenie i rozpoznanie
Rozpoznanie chlamydiozy, poza badaniem podmiotowym i przedmiotowym, wymaga badań laboratoryjnych. W diagnostyce zakażeń Chlamydia trachomatis wykorzystywane są metody bezpośredniego wykrywania określonych form bakterii i materiału genetycznego w moczu, materiale z cewki moczowej czy szyjki macicy.W zakażeniach Chlamydia pneumoniae i Chlamydia psittaci zastosowanie mają metody wykrywania przeciwciał. Leczenie chlamydii jest koniecznością. Polega przede wszystkim na podawaniu antybiotyków, głównie doksycykliny lub azytromycyny. Aby leczenie przyniosło efekt, powinno być prowadzone u obojga partnerów. Do czasu ukończenia leczenia i ustąpienia objawów zalecana jest abstynencja seksualna. Przebycie chlamydiozy nie zapewnia trwałej odporności i możliwe jest ponowne zachorowanie.
Chlamydia u dziecka – czy jest możliwa?
Częstość występowania zakażenia Chlamydia trachomatis u ciężarnych oceniana jest na 1–3%. Infekcja ta wiąże się z ryzykiem przedwczesnego pęknięcia pęcherza płodowego, zapalenia błon płodowych i łożyska (chorioamnionitis) oraz porodu przedwczesnego połączonego z niską wagą urodzeniową noworodka. Infekcja intymna w ciąży może zostać przekazana dziecku przez zakażoną matkę podczas porodu siłami natury.Bakteria ta wywołuje u noworodków zapalenie spojówek, atypowe zapalenie płuc, zapalenie ucha środkowego lub infekcję jamy nosowo-gardłowej. Leczenie zakażenia Chlamydia trachomatis u ciężarnej powinno zostać rozpoczęte jak najszybciej po wykryciu patogenu. Podaje się standardowo erytromycynę lub amoksycylinę. Nie zaleca się farmakologii u ciężarnych poniżej 14 tygodnia ciąży. Leczenie partnera ciężarnej, u której stwierdzono infekcję Chlamydia trachomatis, jest obowiązkowe. Zakażonym noworodkom podaje się głównie erytromycynę.
Dbamy o Twoje zdrowie – także poprzez rzetelne informacje. Dlatego artykuły na naszej stronie są tworzone przez zespół specjalistów: lekarzy, fizjoterapeutów, dietetyków oraz doświadczonych redaktorów medycznych.
Nasi eksperci nie tylko dzielą się wiedzą teoretyczną – przekazują też praktyczne wskazówki oparte na swoim doświadczeniu zawodowym. Piszą o tym, co naprawdę ważne dla Twojego zdrowia: od profilaktyki, przez diagnostykę, po metody leczenia.
Stawiamy na przejrzystość, dlatego pod każdym artykułem znajdziesz bibliografię i źródła. W ten sposób wspieramy Cię w podejmowaniu świadomych decyzji dotyczących Twojego zdrowia.
Redakcja NNZobacz artykuły tego autoraPodziel się z innymi
Udostępnij artykuł w social-mediach.
Facebook - Link otwiera się w nowej karcieInstagram - Link otwiera się w nowej karcieTwitter - Link otwiera się w nowej karcieŹródła:
J. Bartnicki, I. Choroszy-Król, Zakażenie Chlamydia trachomatis u ciężarnych i noworodków – diagnostyka i leczenie, „Ginekologia i Położnictwo” 2007, t. 2, nr 4, s. 51–54.
I. Choroszy-Król, T. Bober, M. Frej-Mądrzak, Chlamydia trachomatis – aspekty kliniczne i terapeutyczne, „Family Medicine & Primary Care Review” 2013, t. 15, nr 3, s. 447–449.
S. Jabłońska, S. Majewski, Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych na stronie zdrowie.nn.pl należy skonsultować ich treść z lekarzem. Zdrowie.nn.pl dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów była najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.
