Grzybica prącia – objawy, przyczyny, metody leczenia

Grzybica prącia jest uciążliwą dolegliwością występującą przynajmniej raz w życiu nawet u 3–11% mężczyzn. Może obejmować samą żołądź lub zarówno żołądź, jak i napletek. Dowiedz się, jakie objawy mogą towarzyszyć zapaleniu prącia oraz na czym polega diagnostyka i leczenie tego schorzenia.

Grzybica prącia – co to jest? 

Grzybica prącia to zapalenie żołędzi lub żołędzi i napletka wywołane przez grzyby, najczęściej z rodziny Candida. Schorzenie jest dość powszechne w populacji męskiej – szacuje się, że 3–11% mężczyzn doświadcza grzybicy prącia przynajmniej raz w życiu. Warto podkreślić, iż nie jest to choroba przenoszona drogą płciową. 

Przeczytaj: Stulejka – kiedy uważana jest za patologię i na czym polega jej leczenie?Link otwiera się w nowej karcie

Do czynników ryzyka wystąpienia grzybicy prącia należą m.in.:

• obecność napletka i zaleganie pod nim wydzieliny (mastki),

• otyłość olbrzymia,

• cukrzyca,

• nieprzestrzeganie zasad higieny.

Szacuje się, że mężczyźni po przebytym zabiegu obrzezania mają o 68% niższe ryzyko zapalenia żołędzi od mężczyzn nieobrzezanych. Pacjenci z zapaleniem żołędzi mają natomiast zwiększone 3,8-krotnie ryzyko rozwoju raka.

Dowiedz się więcej: Grzybica - co to jest i jakie są rodzaje? Czynniki ryzyka i sposoby leczenia grzybicyLink otwiera się w nowej karcie

Jak wygląda grzybica prącia?

Do objawów, które mogą sugerować grzybicę prącia, należą: 

• zaczerwienienie żołędzi lub żołędzi i napletka,

• świąd i bolesność prącia,

• ból podczas mikcji (oddawania moczu),

• biała serowata wydzielina w okolicy żołędzi i/lub napletka.

Nieleczone zapalenie prącia może prowadzić u pacjentów nieobrzezanych do „przyklejenia” napletka do żołędzi, co wymaga pilnej konsultacji urologicznej.

Grzybica prącia – metody diagnostyki

Podstawowe pytaniem, które zwykle zadają mężczyźni, to: jaki lekarz zajmuje się grzybicą prącia? Odpowiednie pokierowanie pacjenta umożliwi przeprowadzenie właściwej diagnostyki i włączenie celowanego leczenia przez doświadczonego specjalistę. W pierwszej kolejności należy zgłosić się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, który po przeprowadzeniu dokładnego wywiadu z pacjentem i badaniu przedmiotowym może skierować chorego do dermatologa lub urologa. Specjaliści ci diagnozują z powodzeniem również inne schorzenia, w tym choroby weneryczneLink otwiera się w nowej karcie, takie jak opryszczka narządów płciowychLink otwiera się w nowej karcie wywołana zakażeniem wirusem opryszczki, zwykle HSV 2, czy kłykciny kończyste będące wynikiem infekcji wirusem brodawczaka ludzkiego. 

Zapalenie prącia można rozpoznać na podstawie objawów podmiotowych i przedmiotowych – zwykle zaczerwienienia żołędzi, któremu towarzyszy zgłaszany przez mężczyzn ból. U pacjentów nieobrzezanych konieczne jest badanie napletka, celem oceny jego zajęcia procesem chorobowym. Na zakażenie grzybicze może wskazywać obecność nieprawidłowej, białej grudkowatej wydzieliny w okolicy zmian. Podstawowym badaniem stosowanym w potwierdzeniu etiologii grzybiczej zapalenia prącia jest posiew (badanie mikrobiologiczne) wymazu z błon śluzowych lub obecnej wydzieliny. Zawsze należy również wykluczyć choroby przenoszone drogą płciową, szczególną uwagę zwracając na objawy HIV, kiły oraz rzeżączki.

Grzybica prącia – jak leczyć? Ile trwa leczenie?

Podobnie jak waginoza bakteryjna u kobiet, szybko rozpoznana grzybica prącia u mężczyzn jest w pełni wyleczalna i nie powinna prowadzić do wystąpienia powikłań. W przypadku większości pacjentów skuteczne jest leczenie miejscowe. Jaka maść może pomóc w grzybicy prącia? Leczeniem z wyboru jest stosowanie dwa razy dziennie maści lub kremów zawierających leki przeciwgrzybicze z grupy imidazoli – 1% klotrimazol lub 1% mikonazol, zwykle przez okres 7 dni. U osób z wywiadem alergii na leki z tej grupy można alternatywnie stosować nystatynę. Leczenie doustne bywa konieczne u mężczyzn z silnym zapaleniem prącia – zalecane jest wówczas jako uzupełnienie leczenia miejscowego, włączenie flukonazolu w dawce 150 mg. Należy również zaproponować empiryczne leczenie przeciwgrzybicze partnerce seksualnej chorego.

Metody zapobiegania grzybicy prącia

Nie istnieją domowe sposoby leczenia grzybicy prącia, ale można zmniejszyć ryzyko jego wystąpienia. Najskuteczniejszą metodą zapobiegania grzybicy prącia jest właściwa higiena – codzienne delikatne mycie prącia wraz z usuwaniem wydzieliny spod napletka, a następnie jego dokładne wysuszenie. W przypadku nawracających zakażeń grzybiczych konieczna jest diagnostyka w kierunku cukrzycy i zaburzeń odporności oraz rozważenie wykonania zabiegu obrzezania.

lek. Agnieszka Żędzian

Lekarz, absolwentka Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku. Doświadczenie zdobywała, pracując w Klinice Gastroenterologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersyteckiego Szpitalu Klinicznego w Białymstoku. W pracy z pacjentem stara się zawsze indywidualnie podejść do jego problemu oraz, korzystając ze swojej wiedzy i doświadczenia, postawić właściwą diagnozę. Aby skutecznie pomagać pacjentom, systematycznie podnosi swoje kwalifikacje, biorąc udział w licznych szkoleniach i konferencjach naukowych.

lek. Agnieszka ŻędzianZobacz artykuły tego autora

Podziel się z innymi

Udostępnij artykuł w social-mediach.

Facebook - Link otwiera się w nowej karcieInstagram - Link otwiera się w nowej karcieTwitter - Link otwiera się w nowej karcie

Źródła:

1. A. Wray, J. Velasquez, S. Khetarpal, Balanitis, „StatPearls” 2022, dostęp: listopad 2022, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK537143/. 

2. C. Lisboa i in., Infectious balanoposthitis: management, clinical and laboratory features, „International Journal of Dermatology” 2009, dostęp: listopad 2022, https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1365-4632.2009.03966.x.

Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych na stronie zdrowie.nn.pl należy skonsultować ich treść z lekarzem. Zdrowie.nn.pl dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów była najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.