Torbiel celomatyczna – łagodna zmiana śródpiersia

Torbiel celomatyczna to łagodna zmiana umiejscowiona w śródpiersiu. Może mieć postać wrodzoną lub nabytą. Przyczyny powstania zmiany nie są do końca jasne. Eksperci wskazują na kilka czynników, które mogą sprzyjać powstawaniu torbieli, m.in. stany zapalne osierdzia lub wady wrodzone serca. W większości przypadków torbiel celomatyczna nie daje żadnych objawów. U części chorych rozwijają się dolegliwości ze strony układu oddechowego.

Torbiel celomatyczna – łagodna zmiana 

TorbielLink otwiera się w nowej karcie celomatyczna to łagodna zmiana mająca postać zbiornika wypełnionego treścią surowiczą. Najczęściej umiejscawia się w klatce piersiowej, a dokładnie w śródpiersiu. W nielicznych przypadkach torbiel celomatyczna znajduje się w nadnerczach. Jednoznaczne przyczyny powstania zmiany nie są do końca jasne. Eksperci wskazują jednak na działanie niektórych czynników mających również związek z rodzajem torbieli. 

W zależności od etapu rozwoju zmiany, torbiel celomatyczna może mieć postać wrodzoną. Wówczas rozwija się na etapie życia zarodkowego i prawdopodobnie powstaje ze struktur otaczających serce. Wyróżniamy również torbiel celomatyczną nabytą. Ten rodzaj zmiany powstaje po urodzeniu na skutek wad wrodzonych serca, stanów zapalnych osierdzia lub uszkodzeń mechanicznych mięśnia sercowego. 

1. Przeczytaj też na temat torbieli TarlovaLink otwiera się w nowej karcie i torbiel BeckeraLink otwiera się w nowej karcie.

Jakie są objawy torbieli celomatycznej?

W większości przypadków torbiel celomatyczna nie daje żadnych objawów. Jest to spowodowane jej niewielkim rozmiarem. W przypadku dużej zmiany, guzek uciska pobliskie narządy wewnętrzne, prowadząc do rozwoju grupy objawów. Dolegliwości są charakterystyczne dla chorób układu oddechowego. 

Najczęściej zgłaszany przez pacjentów jest ból i kłucie w klatce piersiowej. Jeśli zmiana uciska oskrzela lub płuca, rozwijają się kaszel i trudności z oddychaniem. Napadowe duszności ujawniają się szczególnie podczas wysiłku fizycznego. Charakterystycznym objawem torbieli uciskającej drogi oddechowe jest świszczący oddech, niemożność nabrania dużej ilości powietrza. Niekiedy pojawia się również chrypka. Bardzo duże zmiany leżące w pobliżu serca mogą również wpływać na zaburzenie pracy narządu, co objawia się arytmią. 

Diagnostyka torbieli celomatycznej

Do rozpoznania torbieli bezobjawowych dochodzi przypadkowo podczas RTG klatki piersiowej. Co powinieneś zrobić, jeśli jednak doświadczasz objawów mogących wynikać z obecności torbieli celomatycznej? Wstępna diagnostyka objawów towarzyszących torbieli celomatycznej zakłada przede wszystkim wykluczenie chorób płuc i innych schorzeń układu oddechowego. Właściwym krokiem jest udanie się do lekarza rodzinnego, który zleci szczegółowe badania lub na podstawie wywiadu lekarskiego skieruje cię do pulmonologa, czyli specjalisty chorób układu oddechowego. 

Jeśli wizyta u specjalisty wiąże się z długim oczekiwaniem na wolny termin, a objawy ze strony układu oddechowego są coraz bardziej uciążliwe, rozważ skorzystanie z prywatnej opieki zdrowotnej.

Podejrzenie torbieli celomatycznej wymaga wykonania badań obrazowych:

1. RTG klatki piersiowej – jest podstawowym badaniem diagnostyki obrazowej. Wykrywa obecność zmian w klatce piersiowej. Ta metoda nie jest wystarczająca do postawienia pełnej diagnozy, a jedynie jest podstawą do rozszerzenia diagnostyki; 

2. Tomografia komputerowa – szczegółowe badanie obrazowe. Pozwala na dokładną ocenę miejsca położenia torbieli wraz z pomiarem wielkości zmiany. 

W przypadku wyniku potwierdzającego torbiel celomatyczną, wykonywana jest biopsja cienkoigłowa. Polega ona na pobraniu wycinka tkanki guza lub próbki płynu wypełniającego torbiel. Materiał następnie przekazywany jest do laboratorium w celu szczegółowej analizy. Biopsja umożliwia również ocenę, czy mamy do czynienia z łagodną torbielą celomatyczną czy np. ze złośliwą zmianą. 

Jak wygląda leczenie torbieli celomatycznej?

Leczenie torbieli celomatycznej zależy od wielkości zmiany, jej umiejscowienia i objawów, jakie powoduje. Zwykle terapia ma charakter zachowawczy. W przypadku bezobjawowych, niewielkich zmian, lekarz zdecyduje o jej obserwacji. Jeśli torbiel zaczyna się powiększać, najczęściej przeprowadzany jest zabieg nakłucia torbieli i opróżnienia jej zawartości. 

Czas powiększania się torbieli może trwać nawet wiele lat. Duże torbiele, które powodują szereg uciążliwych dolegliwości, wymagają całkowitego usunięcia. Najpoważniejszą postacią torbieli celomatycznej jest zmiana umiejscowiona na osierdziu. W takim przypadku, bez względu na jej rozmiar, jest kwalifikowana do usunięcia. Zabieg usunięcia torbieli nie jest skomplikowany. W przypadku jego pomyślnego przebiegu czas rekonwalescencji pacjenta jest zwykle dość krótki. 

Czy torbiel celomatyczna jest groźna?

W większości przypadków torbiel celomatyczna jest niegroźna. Zmiany kwalifikowane do usunięcia również zazwyczaj nie stanowią zagrożenia dla życia i zdrowia pacjenta. Ewentualna konieczność ich usunięcia wynika z uciążliwych objawów, których doświadcza pacjent. Natomiast sytuacja, gdy torbiel celomatyczna stanowi ryzyko dla zdrowia, a nawet życia pacjenta, dotyczy torbieli umiejscowionej w okolicy osierdzia. Wówczas istnieje ryzyko pęknięcia torbieli i wylania treści do jamy serca. Skutkiem tego jest na przykład zwyrodnienie mięśnia sercowego lub ropień. 

1. Dowiedz się też, jak groźna jest torbiel w głowieLink otwiera się w nowej karcie i torbiel szyszynkiLink otwiera się w nowej karcie.

Czy torbieli celomatycznej można zapobiegać?

Sposoby zapobiegania torbieli celomatycznej nie są znane. Wynika to z nie do końca jasnych przyczyn jej powstawania.

lek. Agnieszka Żędzian

Lekarz, absolwentka Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku. Doświadczenie zdobywała, pracując w Klinice Gastroenterologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersyteckiego Szpitalu Klinicznego w Białymstoku. W pracy z pacjentem stara się zawsze indywidualnie podejść do jego problemu oraz, korzystając ze swojej wiedzy i doświadczenia, postawić właściwą diagnozę. Aby skutecznie pomagać pacjentom, systematycznie podnosi swoje kwalifikacje, biorąc udział w licznych szkoleniach i konferencjach naukowych.

lek. Agnieszka ŻędzianZobacz artykuły tego autora

Podziel się z innymi

Udostępnij artykuł w social-mediach.

Facebook - Link otwiera się w nowej karcieInstagram - Link otwiera się w nowej karcieTwitter - Link otwiera się w nowej karcie

Źródła:

1. G. Mysiorski, I Witkiewicz, R. Sowiński, Miejsce ultrasonografii w diagnostyce pulmonologicznej, „Postępy w medycynie układu oddechowego”, 2008, 76(3), s.155–159.

2. R. E. Nunez-Rocha, i in, Extrapulmonary bronchogenic cyst: A case report, „International Journal of Surgery Case Reports”, 2023, 110.

Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych na stronie zdrowie.nn.pl należy skonsultować ich treść z lekarzem. Zdrowie.nn.pl dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów była najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.