Przyczyny i leczenie niedrożności jelit
Objawy niedrożności jelit są nagłe i bardzo silne. W niektórych przypadkach chory może nawet wymiotować treścią kałową. Jedną z przyczyn niedrożności jelit są zrosty, wymagające leczenia chirurgicznego.

Niedrożność jelit – co to jest i jak do niej dochodzi?
Do niedrożności jelit dochodzi w wyniku zamknięcia światła przewodu pokarmowego lub zahamowania perystaltyki, czyli procesu przemieszczania się strawionego pokarmu (niedrożność porażenna). W zależności od stopnia zamknięcia światła mówimy o niedrożności pełnej (zatrzymaniu pokarmu wraz z wydzielinami) lub niepełnej (częściowym zatrzymaniu treści pokarmowej).
Niedrożności jelit sprzyjają czynniki, takie jak:
przebyte operacje żołądka,
braki w uzębieniu, utrudniające dokładne przeżucie pokarmu,
łapczywe jedzenie,
spożywanie nadmiernych ilości surowych warzyw lub owoców,
zaburzenia motoryki żołądka,
zaburzenia funkcji ośrodkowego układu nerwowego,
niedoczynność tarczycy.
Sprawdź też: jakie są inne choroby jelit.Link otwiera się w nowej karcie
Przyczyny niedrożności jelit
Niedrożność jelita cienkiego lub grubego może być spowodowana przez szereg chorób i dolegliwości. Omawiając przyczyny niedrożności jelit, warto wspomnieć o podstawowym jej podziale stosowanym w medycynie.
Niedrożność mechaniczna – mówimy o niej w przypadku fizycznego zamknięcia światła jelita cienkiego lub grubego. Przyczyną tego stanu mogą być m.in.: guz, uwięźnięcie przepukliny brzusznejLink otwiera się w nowej karcie, zrosty wewnątrzotrzewnowe lub połknięte ciało obce. Niedrożność mechaniczna powstaje również na skutek zaczopowania jelita niestrawionymi resztkami pokarmowymi (surowymi warzywami lub owocami, pozostałościami leków).
Niedrożność porażenna – dochodzi do niej na skutek powikłań po zabiegu jamy brzusznej zarówno za pomocą laparoskopu, jak i tradycyjnych metod otwarcia jamy brzusznej. Niedrożność w tym przypadku jest stanem fizjologicznym podczas rekonwalescencji. U niektórych pacjentów dochodzi jednak do rozwoju stanu zapalnego ściany jelita cienkiego lub ściany jamy otrzewnej. Skutkiem tego jest zahamowanie perystaltyki jelit i zatrzymanie w nim resztek pokarmowych. Czynnikiem sprzyjającym niedrożności porażennej są również zaburzenia metaboliczne organizmu, m.in.: cukrzyca i choroby nerek.
Objawy niedrożności jelit
Niedrożność jelit przyczynia się do całkowitego zatrzymania gazów i stolca, co skutkuje silnym bólem brzucha, napięciem powłok brzusznych i bardzo dużym wzdęciem. Niemożność usunięcia resztek pokarmu i gromadzące gazy prowadzą do wypełniania jelita na całej długości lub tylko powyżej miejsca niedrożności mechanicznej. Dodatkowo narząd wypełnia się wydzielinami produkowanymi przez przewód pokarmowy. W rezultacie do niedrożności jelit z czasem dochodzi niedrożność części żołądka. Objawem tego stanu są bardzo silne wymioty treścią kałową. Nasilenie i częstotliwość dolegliwości zależą od stopnia niedrożności i ogólnego stanu zdrowia pacjenta. W przypadku poważnej niedrożności może dojść do spadku ciśnienia krwi, przyspieszenia tętna, zaburzeń elektrolitowych i osłabienia, posocznicy, a nawet śmierci chorego.
Diagnostyka i leczenie niedrożności jelit
Wskazaniem do konsultacji lekarskiej jest silny ból brzucha i zahamowanie stolca wraz z gazami przez minimum 2 doby. Osoby, u których pojawiły się wymioty, powinny niezwłocznie zgłosić się do lekarza. Wstępna diagnostyka niedrożności opiera się na wywiadzie lekarskim i badaniu fizykalnym. Pomocne są również badania obrazowe (RTG, USG) i morfologia. U niektórych pacjentów konieczna jest ocena niedrożności za pomocą tomografii komputerowej.
W przypadku niedrożności porażennej postępowanie polega głównie na leczeniu chorób będących przyczyną niedrożności (ostrego zapalenia trzustki, zapalenia uchyłków, cukrzycy). Konieczne jest nawadnianie dożylne pacjenta oraz w razie potrzeby podawanie leków przeciwbólowych.
Niedrożność mechaniczna wymaga interwencji chirurgicznej. Jeśli stopień zaczopowania jelita grozi pęknięciem narządu i wylaniem się treści do jamy otrzewnej, operacja przeprowadzana jest w trybie pilnym. Rozległość zabiegu zależy od zaawansowania zmian w jelicie. W większości przypadków operacja jest prosta i polega jedynie na usunięciu ciała obcego. Jeśli jednak doszło do zmian w ścianie jelita, chirurg może podjąć decyzję o częściowym usunięciu narządu. Niedrożność jelita spowodowana zrostami podlega operacji, podczas której chirurg przecina zrosty blokujące jelitoLink otwiera się w nowej karcie. W przypadku zmiany, która spowodowała martwicę fragmentu jelita, konieczne jest usunięcie tego obszaru.
Niedrożność jelita cienkiego i grubego jest zespołem objawów, dlatego leczenie powinno skupiać się przede wszystkim na wyeliminowaniu chorób i czynników prowadzących do zamykania światła narządu. Nie istnieje też żaden sposób chroniący przed nawrotem niedrożności. Ewentualna profilaktyka powinna się więc skupiać na unikaniu czynników ryzyka i przestrzeganiu zaleceń lekarza. W grupie pacjentów szczególnie narażonych na niedrożność są osoby borykające się z przepuklinami. Zalecana jest korekta każdej, nawet najmniejszej, zmiany. Usunięcie przepukliny na jej początkowym etapie znacznie ogranicza ryzyko niedrożności jelita.

Lekarz, absolwentka Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku. Doświadczenie zdobywała, pracując w Klinice Gastroenterologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersyteckiego Szpitalu Klinicznego w Białymstoku. W pracy z pacjentem stara się zawsze indywidualnie podejść do jego problemu oraz, korzystając ze swojej wiedzy i doświadczenia, postawić właściwą diagnozę. Aby skutecznie pomagać pacjentom, systematycznie podnosi swoje kwalifikacje, biorąc udział w licznych szkoleniach i konferencjach naukowych.
lek. Agnieszka ŻędzianZobacz artykuły tego autoraPodziel się z innymi
Udostępnij artykuł w social-mediach.
Facebook - Link otwiera się w nowej karcieInstagram - Link otwiera się w nowej karcieTwitter - Link otwiera się w nowej karcieŹródła:
P. Arkuszewski, R. Wichman, A. Srebrzyński, K. Kuzdak, Mechaniczna niedrożność jelita krętego spowodowana grzybem – opis przypadku, „Przegląd Gastroenterologiczny” 2012.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych na stronie zdrowie.nn.pl należy skonsultować ich treść z lekarzem. Zdrowie.nn.pl dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów była najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.