Mięczak zakaźny – co to jest? Przyczyny, objawy i sposoby leczenia
Mięczak zakaźny, znany również jako molluscum contagiosum, to powszechna, zakaźna choroba skóry wywołana przez wirusa MCV (molluscum contagiosum virus) z rodziny pokswirusów. Jest to schorzenie charakteryzujące się pojawianiem się małych, wypukłych zmian na skórze, które mogą być zarówno nieestetyczne, jak i potencjalnie zakaźne. W tym artykule przyjrzymy się bliżej przyczynom, objawom, leczeniu i sposobom zapobiegania temu wirusowemu zakażeniu skóry.
Przyczyny mięczaka zakaźnego
Mięczak zakaźny jest wywoływany przez wirusa molluscum contagiosum, który jest przenoszony z jednej osoby na drugą przez bezpośredni kontakt skóry do skóry lub poprzez kontakt z zakażonymi przedmiotami, takimi jak ręczniki, ubrania czy narzędzia do golenia. Autoinokulacja, czyli przeniesienie wirusa z jednej części ciała na inną, również jest możliwa. Znane są przypadki zakażeń mięczakiem zakaźnym w miejscach publicznych, takich jak baseny czy siłownie.
Wirus ten namnaża się w warstwie naskórka skóry. Chociaż ta zakaźna chorobaLink otwiera się w nowej karcie może wystąpić u osób w każdym wieku, najbardziej podatne na infekcję są dzieci oraz osoby z osłabionym układem odpornościowym. Okres wylęgania wirusa wynosi od 2 tygodni do 6 miesięcy, a chory jest zakaźny przez cały czas utrzymywania się zmian skórnych.
Czynniki ryzyka zakażenia mięczakiem zakaźnym obejmują:
Bezpośredni kontakt skóry do skóry z osobą zakażoną.
Wspólne korzystanie z ręczników, ubrań lub innych przedmiotów osobistych z osobą zarażoną.
Wspólne korzystanie z basenów, sauny lub siłowni z osobą zarażoną.
Osłabiony układ odpornościowy, na przykład w wyniku HIV/AIDS, chemioterapii, czy chorób autoimmunologicznych.
Osoby z atopowym zapaleniem skóry są szczególnie podatne na zakażenie.
Poznaj przyczyny atopowego zapalenia skóryLink otwiera się w nowej karcie.
Jakie są objawy mięczaka zakaźnego?
Mięczak zakaźny charakteryzuje się pojawianiem się małych, półkolistych guzków lub narostów na skórze. Zmiany te są zazwyczaj bezbolesne, ale mogą powodować swędzenie lub dyskomfort u niektórych osób. Występują przede wszystkim na tułowiu, w okolicy stawów, pachwin i dołu pachowego. W trakcie infekcji mięczakiem zakaźnym mogą występować następujące objawy:
Małe, wypukłe guzki na skórze o średnicy od 2 mm do 5 mm.
Kolor skóry zmieniony na perłowy, różowy lub czerwony.
Wgłębienie w środku guzka.
Tworzenie grup guzków lub zmian rozsianych na skórze.
Zmiany skórneLink otwiera się w nowej karcie mogą występować pojedynczo, w skupiskach lub układać się linijnie wzdłuż linii zadrapań, co nazywane jest pseudoobjawem Koebnera.
Możliwość wystąpienia swędzenia, zaczerwienienia lub lekkiego bólu.
W przypadku zakażeń w okolicy narządów płciowych, zmiany te występują raczej u nastolatków i młodych dorosłych. Transmisja wirusa w tym przypadku często następuje poprzez kontakt seksualny. Zajęcie okolicy powiek może prowadzić do zapalenia spojówek i rogówki.
Dowiedz się również, jakie objawy skórne pojawiają się w nadczynności tarczycyLink otwiera się w nowej karcie.
Jak rozpoznaje się mięczaka zakaźnego?
Diagnoza mięczaka zakaźnego najczęściej opiera się na obserwacji charakterystycznych zmian skórnych. Lekarz może zdecydować się na pobranie próbki zmiany skórnej w celu potwierdzenia obecności wirusa molluscum contagiosum. Próbkę można poddać badaniu mikroskopowemu lub testom laboratoryjnym, które potwierdzą obecność wirusa.
Na czym polega leczenie mięczaka zakaźnego?
W większości przypadków mięczak zakaźny nie wymaga leczenia, ponieważ zmiany skórne zwykle ustępują samoistnie po pewnym czasie. Jednak w niektórych sytuacjach, takich jak obecność zmian wrażliwych, nieestetyczność lub dyskomfort, można podjąć działania mające na celu przyspieszenie procesu gojenia i zmniejszenie ryzyka dalszego rozprzestrzeniania się wirusa.
Najpopularniejsze metody leczenia mięczaka zakaźnego to:
Usunięcie mechaniczne – polega na fizycznym usunięciu zmian skórnych za pomocą narzędzi takich jak skalpel, nożyczki lub pęseta. Może to być przeprowadzone przez lekarza lub dermatologa. Inna metoda to elektrokoagulacja, która polega na usunięciu zmian skórnych za pomocą prądu elektrycznego. Można również zastosować laseroterapię.
Krioterapia – polega na zamrażaniu zmian skórnych za pomocą ciekłego azotu. Niskie temperatury powodują zamrożenie i zniszczenie zarażonych tkanek.
Leki miejscowe – dostępne są również leki miejscowe, takie jak kremy, maści lub roztwory, które mogą być stosowane bezpośrednio na zmiany skórne w celu przyspieszenia gojenia i zmniejszenie ryzyka dalszego rozprzestrzeniania się wirusa.
Czy można zapobiegać mięczakowi zakaźnemu?
Aby zapobiec zakażeniu mięczakiem zakaźnym, należy przestrzegać kilku podstawowych zasad:
Unikaj bezpośredniego kontaktu skóry do skóry z osobami zarażonymi.
Nie używaj wspólnych ręczników, ubrań lub innych przedmiotów osobistych z osobami zakażonymi.
Dbaj o higienę osobistą, regularnie myj ręce wodą i mydłem.
Należy unikać kontaktów seksualnych z osobami zakażonymi.
Unikaj korzystania z basenów, sauny lub siłowni, gdzie istnieje ryzyko zakażenia.
W przypadku podejrzenia zakażenia mięczakiem zakaźnym, natychmiast skonsultuj się z lekarzem.
Dbamy o Twoje zdrowie – także poprzez rzetelne informacje. Dlatego artykuły na naszej stronie są tworzone przez zespół specjalistów: lekarzy, fizjoterapeutów, dietetyków oraz doświadczonych redaktorów medycznych.
Nasi eksperci nie tylko dzielą się wiedzą teoretyczną – przekazują też praktyczne wskazówki oparte na swoim doświadczeniu zawodowym. Piszą o tym, co naprawdę ważne dla Twojego zdrowia: od profilaktyki, przez diagnostykę, po metody leczenia.
Stawiamy na przejrzystość, dlatego pod każdym artykułem znajdziesz bibliografię i źródła. W ten sposób wspieramy Cię w podejmowaniu świadomych decyzji dotyczących Twojego zdrowia.
Redakcja NNZobacz artykuły tego autoraPodziel się z innymi
Udostępnij artykuł w social-mediach.
Facebook - Link otwiera się w nowej karcieInstagram - Link otwiera się w nowej karcieTwitter - Link otwiera się w nowej karcieŹródła:
S. Jabłońska, S. Majewski, Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005.
R. Lee, R. A. Schwartz, Mięczak zakaźny u dzieci: rozważania na temat ostatniego stanowiącego wyzwanie zakażenia wywołanego przez wirusy z rodziny ospy. Część I, “Dermatologia po Dyplomie” 2011, t. 2, nr 4, s. 63–69.
R. Lee, R. A. Schwartz, Mięczak zakaźny u dzieci: rozważania na temat ostatniego stanowiącego wyzwanie zakażenia wywołanego przez wirusy z rodziny ospy. Część II, “Dermatologia po Dyplomie” 2011, t. 2, nr 5, s. 46–54.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych na stronie zdrowie.nn.pl należy skonsultować ich treść z lekarzem. Zdrowie.nn.pl dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów była najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.
