WZW typu A – źródła zakażenia, objawy, leczenie
Wirusowe zapalenie wątroby typu A potocznie jest nazywane żółtaczką pokarmową. Choroba nie stanowi zwykle zagrożenia dla życia, jednak u dorosłych ma ciężki i ostry przebieg. Jak dochodzi do zakażenia wirusem? Jak objawia się WZW typu A?
Co to jest WZW typu A?
Wirusowe zapalenie wątroby typu A to choroba wywołana przez wirusa HAV – Hepatitis A Virus. Okres wylęgania się patogenu wynosi od 15 do nawet 50 dni. Po przedostaniu się do organizmu wirus przenika do komórek wątroby, z której następnie jest uwalniany do kanalików żółciowych, a wraz z żółcią do jelit. W ostatniej fazie jest wydalany wraz z kałem, trafiając do gleby lub wody. W niektórych przypadkach wirus wraz z krwią trafia do krwiobiegu. Szacuje się, że zakażenie typu A może stanowić ponad 50% wszystkich wirusowych zapaleń wątroby. Największy odsetek zachorowań notuje się w krajach Ameryki Południowej, Azji Południowo-Wschodniej, Afryki. W Europie WZW typu A jest diagnozowane szczególnie w części południowo-wschodniej. Powszechność wirusa na całym świecie wynika m.in. z odporności patogenu na wiele czynników zewnętrznych.
WZW typu A – źródła zakażenia
Aż w 90% przypadków do zakażenia wirusem typu A dochodzi drogą pokarmową przez spożycie zanieczyszczonej żywności i wody. Zakażeniu sprzyja jedzenie brudnymi rękami, stąd choroba potocznie jest nazywana żółtaczką pokarmową lub chorobą brudnych rąk. Do grupy ryzyka zachorowania na WZW A należą: narkomani, osoby mające częsty kontakt z małpami, mężczyźni utrzymujący kontakty homoseksualne, chorzy na hemofilię, osoby pracujące przy produkcji żywności, osoby przebywające w złych warunkach sanitarnych, pracownicy służby zdrowia, pracownicy oczyszczalni ścieków i mający kontakt z nieczystościami, osoby podróżujące do krajów o wysokiej zachorowalności na WZW A.
Rzadziej do zakażenia WZW A dochodzi przez bezpośredni kontakt z zakażonym, kontakty seksualne, wykonanie tatuażu, przetoczenie osocza, stosowanie niesterylnych igieł.
Objawy wirusowego zapalenia wątroby typu A
Objawy wirusowego zapalenia wątroby typu A to:
bóle brzucha,
nudności i biegunka,
brak apetytu,
świąd skóry,
osłabienie,
ból gardła,
bóle stawów,
odbarwiony stolec.
Charakterystycznym objawem WZW typu A są żółtaczkaLink otwiera się w nowej karcie i ciemny mocz. U niektórych pacjentów obserwuje się powiększenie węzłów chłonnych i nieżyt górnych dróg oddechowych. U osób dorosłych choroba ma ostry i nagły przebieg. Dzieci zakażenie WZW A przechodzą łagodnie, a wiele z nich bezobjawowo.
Diagnostyka wirusowego zapalenia wątroby typu A
Rozpoznanie WZW typu A opiera się na podstawie wywiadu z pacjentem, badaniach laboratoryjnych i obrazowych. Do oceny czynności wątroby niezbędne jest wykonanie pomiaru stężenia bilirubiny we krwi lub moczu. Badanie krwi obejmuje również oznaczenie aminotransferaz: AST i ALT. Dodatkowo konieczny jest pomiar przeciwciał klasy IgM i IgG. Uzupełnieniem diagnostyki jest badanie USG brzucha.
Potwierdzeniem zakażenia WZW A jest widoczne w badaniu obrazowym powiększenie wątrobyLink otwiera się w nowej karcie lub śledziony. Natomiast w wynikach prób wątrobowych stwierdzany jest znaczny wzrost stężenia bilirubiny i aktywności ALT.
Leczenie WZW typu A
Wirusowe zapalenie wątroby typu A nie stanowi zwykle poważnego zagrożenia dla życia, a śmiertelność jest bardzo niska. Rzadko dochodzi również do powikłań choroby, np. marskości wątroby. W przeciwieństwie do WZW BLink otwiera się w nowej karcie zakażenie typu A nie prowadzi również do przewlekłego zapalenia wątroby. Nie wyklucza to jednak konieczności podjęcia leczenia zakażenia, szczególnie w przypadku ciężkiego przebiegu. Terapia ma charakter objawowy i polega na nawadnianiu pacjenta i stosowaniu lekkostrawnej diety. W przypadku braku gorączki nie jest konieczne zwykle podawanie pacjentowi żadnych środków farmakologicznych. Czas regeneracji wątroby trwa nawet do 6 miesięcy. Po tym czasie choroba mija samoistnie.
Szczepienie ochronne przeciw WZW typu A
Najskuteczniejszą metodą w profilaktyce zakażenia WZW A jest szczepienie ochronne. Pacjent przyjmuje dwie dawki w odstępie od 6 do 12 miesięcy. Szczepieniu powinny się w szczególności poddać osoby będące w grupie ryzyka zachorowania. Przyjęcie szczepionki ochronnej zalecane jest również podróżującym do krajów, w których oprócz WZW A istnieje wysokie ryzyko zakażenia dengą, zemstą faraona, durem brzusznym.
Zobacz także: Czym jest WZW C – jak się zarazić? Objawy i leczenie.Link otwiera się w nowej karcie
Lekarz, absolwentka Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku. Doświadczenie zdobywała, pracując w Klinice Gastroenterologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersyteckiego Szpitalu Klinicznego w Białymstoku. W pracy z pacjentem stara się zawsze indywidualnie podejść do jego problemu oraz, korzystając ze swojej wiedzy i doświadczenia, postawić właściwą diagnozę. Aby skutecznie pomagać pacjentom, systematycznie podnosi swoje kwalifikacje, biorąc udział w licznych szkoleniach i konferencjach naukowych.
lek. Agnieszka ŻędzianZobacz artykuły tego autoraPodziel się z innymi
Udostępnij artykuł w social-mediach.
Facebook - Link otwiera się w nowej karcieInstagram - Link otwiera się w nowej karcieTwitter - Link otwiera się w nowej karcieŹródła:
A. Cieśla, T. Mach, Przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby – aktualne wyzwania epidemiologiczne, kliniczne i terapeutyczne, „Przegląd Gastroenterologiczny”, 2007, 2(2), s. 69–73.
E. Biłgoraj, M. Chrobocińska, Wirus zapalenia wątroby typu A (HAV) – czynnik etiologiczny infekcji pokarmowych człowieka, „Medycyna Weterynaryjna”, 2010, 66(7), s. 439–443.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych na stronie zdrowie.nn.pl należy skonsultować ich treść z lekarzem. Zdrowie.nn.pl dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów była najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.
