Sposoby leczenia liszaja płaskiego. Dowiedz się, na jakie objawy warto zwrócić uwagę

Liszaj płaski to choroba, która najczęściej atakuje osoby dorosłe, jednak może również pojawić się u dzieci, w tym u niemowląt. Charakteryzuje się grudkowatą, swędzącą wysypką, która pojawia się na skórze lub na błonach śluzowych. Leczenie pomoże zmniejszyć dolegliwości.

Co to jest liszaj płaski?

Liszaj płaski jest chorobą charakteryzującą się zmianami grudkowymi na skórze oraz na błonach śluzowych. Czasem obejmują one również płytkę paznokciową. Przyczyna nie została do końca poznana, chociaż istnieją czynniki, które zwiększają podatność na zachorowanie. Liszaj płaski częściej występuje u osób cierpiących na choroby o podłożu autoimmunologicznym, takie jak: cukrzyca, choroba hashimoto, marskość czy zapalenie wątroby. Może również dotknąć osoby, których odporność w danym momencie jest mniejsza. Choroba występuje tak samo często u kobiet, co u mężczyzn, jednak zwykle obejmuje osoby między 30. a 60. rokiem życia. Nie oznacza to jednak, że nie zapadają na nią dzieci. 

Liszaj płaski może występować w kilku rodzajach:

1. guzkowym,

2. pęcherzykowatym,

3. nadżerkowym,

4. mieszanym,

5. zanikowym,

6. barwnikowym.

Liszaj płaski nie jest zaraźliwy, jednak pojawiające się na skórze zmiany mogą powodować dyskomfort w codziennym życiu.

Sprawdź, jak objawia się liszaj na twarzy i jak go leczyćLink otwiera się w nowej karcie.

Liszaj płaski – objawy

To, jak wygląda liszaj płaski, zależy od jego postaci i miejsca, które zaatakował. Na ciele tworzą się błyszczące grudki w kolorze czerwonym, fioletowym lub sinym, które swędzą. Mogą być one różnej wielkości, o twardej strukturze, z białą siateczką, która nazywana jest siateczką Wickhama. Tworzy się ona w wyniku nieprawidłowego przerostu warstwy ziarnistej skóry. Zmiany najczęściej ustępują samoistnie po upływie kilku miesięcy. Na ich miejscu nie tworzą się blizny.

LiszajLink otwiera się w nowej karcie atakuje głównie nadgarstki, kostki czy tułów. Pojawiające się zmiany swędzą, głównie w nocy. Drapanie ich może zaostrzyć je i doprowadzić do wystąpienia objawu Koebnera. Polega on na pojawieniu się linijnego wysiewu grudek wzdłuż miejsca drapania. 

Liszaj płaski może objąć owłosioną skórę głowy. W miejscu zmian pojawiają się zaczerwienienie, grudki i świąd. Niekiedy towarzyszy im ból. Często, w szczególności u kobiet, dochodzi do miejscowej utraty włosów i bliznowacenia.

Liszaj w jamie ustnej charakteryzuje się białawymi grudkami o siateczkowatej strukturze, które umiejscowione są na wewnętrznej stronie policzków i języka. Rzadziej można zauważyć grudki lub nadżerki. Pojawia się zaczerwienienie jamy ustnej, opuchlizna i łuszczenie się. 

Najrzadziej liszaj płaski atakuje paznokcie, które pokrywają się poprzecznymi bruzdami w kolorze żółtym. Widoczne są wgłębienia w płytce. Może pojawić się ból, a także zaczerwienienie paznokci i otaczającej je skóry. W skrajnych przypadkach następuje zanik płytki paznokciowej. Zdrowe paznokcie są ważne dla wielu osób, na szczęście wdrożenie odpowiedniego leczenia może szybko przynieść widoczne efekty.

Liszaj płaski u dziecka

Rodzice często nie wiedzą, jak leczyć liszaja płaskiego u dziecka. Dzieci chorują na niego rzadziej niż dorośli. Liszaj u niemowlaka najczęściej objawia się wysypką o niewielkich grudkach. Zwykle powoduje ona świąd, który drażni malucha i sprawia, że staje się on niespokojny. Nie istnieje konkretna przyczyna występowania liszaja u najmłodszych, ale często atakuje on dzieci, które cierpią również na atopowe zapalenie skóry. Zazwyczaj specjalistyczne leczenie nie jest konieczne, a może polegać jedynie na działaniu miejscowym. Ważne jest wtedy zachowanie prawidłowej higieny, a także pielęgnowanie skóry zajętej zmianami.

1. Dowiedz się, czym jest liszaj obrączkowyLink otwiera się w nowej karcie i liszaj twardzinowyLink otwiera się w nowej karcie.

Liszaj płaski – leczenie

Wiele osób zastanawia się, jak można wyleczyć liszaja płaskiego. Po pierwsze łatwo jest go rozpoznać na podstawie obrazu klinicznego. Niekiedy należy wykonać dodatkowe badanie histopatologiczne, aby potwierdzić chorobę. Po drugie zmiany najczęściej samoistnie zanikają po kilku lub kilkunastu miesiącach. Można jedynie zastosować leczenie objawowe, które stosuje się w miejscu wystąpienia liszaja. Zaleca się używanie maści, kremów i aerozoli, które działają przeciwświądowo, antybakteryjnie i łagodząco na skórę. Lekarz może również przepisać retinoidy, glikokortykosteroidy i fototerapię. Jest ona zalecana na liszaja płaskiego mieszkowego. Odbywa się przy zastosowaniu promieniowania UVA, UVA1 UVB czy w niektórych przypadkach PUVA. Nie powinna by ona stosowana w leczeniu liszaja płaskiego w postaci barwnikowej, ponieważ może nasilić zmiany.

Jeśli terapia miejscowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, lekarz może zadecydować o włączeniu leczenia ogólnego. W tym przypadku także stosuje się glikokortykosteroidy, jednak są one podawane doustnie lub w postaci iniekcji. 

Wspomagająco w leczeniu liszaja płaskiego można zastosować domowe sposoby. Do płukania jamy ustnej sprawdzają się ziołowe płukanki na bazie nagietka, łopianu czy borówki czarnej. Aby złagodzić zmiany na skórze, warto zastosować kąpiele w owsiance. 

lek. Agnieszka Żędzian

Lekarz, absolwentka Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku. Doświadczenie zdobywała, pracując w Klinice Gastroenterologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersyteckiego Szpitalu Klinicznego w Białymstoku. W pracy z pacjentem stara się zawsze indywidualnie podejść do jego problemu oraz, korzystając ze swojej wiedzy i doświadczenia, postawić właściwą diagnozę. Aby skutecznie pomagać pacjentom, systematycznie podnosi swoje kwalifikacje, biorąc udział w licznych szkoleniach i konferencjach naukowych.

lek. Agnieszka ŻędzianZobacz artykuły tego autora

Podziel się z innymi

Udostępnij artykuł w social-mediach.

Facebook - Link otwiera się w nowej karcieInstagram - Link otwiera się w nowej karcieTwitter - Link otwiera się w nowej karcie

Źródła:

1. G. Wagner, C. Rose, M.M. Sachse, Odmiany kliniczne liszaja płaskiego, „Dermatologia po Dyplomie” 2013, nr 5, s. 4–16.

2. S. Jabłońska, S. Majewski, Dermatologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008.

3. Z. Adamski, A. Kaszuba, Dermatologia dla kosmetologów, Wydawnictwo Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2015.

Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych na stronie zdrowie.nn.pl należy skonsultować ich treść z lekarzem. Zdrowie.nn.pl dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów była najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.