Chłoniak śródpiersia – przyczyny, objawy, leczenie

Chłoniaki śródpiersia są całą grupą chorób nowotworowych wywodzących się z komórek układu chłonnego. Lokalizują się w śródpiersiu, czyli przestrzeni oddzielającej płuca od innych struktur klatki piersiowej. Na wystąpienie choroby narażone są w szczególności osoby z niedoborem odporności i zakażone określonymi wirusami lub bakteriami. Objawy chłoniaka śródpiersia są mało charakterystyczne i obejmują m.in. zmniejszenie masy ciała, nadmierne pocenie się i osłabienie. Sprawdź, jakie badania należy wykonać przy podejrzeniu chłoniaka śródpiersia i na czym polega leczenie tej choroby.

Co to jest chłoniak?

ChłoniakiLink otwiera się w nowej karcie są złożoną grupą chorób nowotworowych wywodzących się z układu chłonnego (limfatycznego). Układ ten jest zbudowany z naczyń limfatycznych oraz narządów: węzłów chłonnych, grudek chłonnych, migdałków i grasicy. W warunkach prawidłowych w układzie chłonnym wytwarzane są limfocyty. Komórki te uczestniczą w procesach odpornościowych organizmu. Niekiedy dochodzi jednak do „błędu” podczas wytwarzania limfocytów. Nieprawidłowa komórka zaczyna się intensywnie dzielić, prowadząc do tzw. klonalnej proliferacji, powiększenia węzłów chłonnychLink otwiera się w nowej karcie i wystąpienia chłoniaka. 

• Dowiedz się, czym jest limfadenopatiaLink otwiera się w nowej karcie.

Chłoniaki stanowią około 5% wszystkich nowotworów złośliwych. Występują zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Mogą rozwinąć się w różnych narządach. Średnia wieku zachorowania to 63 lata.

• Przeczytaj także na temat roli HTLV1 w rozwoju chłoniakaLink otwiera się w nowej karcie.

Czynniki zwiększające ryzyko chłoniaka

Naukowcy określili czynniki, które zwiększają ryzyko zachorowania na chłoniaka. Są to m.in.:

• narażenie na pestycydy i herbicydy;

• zakażenie niektórymi bakteriami – Helicobacter pylori, Borrelia burgdorferi, Chlamydia psittaci, Campylobacter jejuni;

• wybrane infekcje wirusowe – zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C, HHV-8, przewlekłe zakażenie wirusem cytomegalii lub wirusem Epsteina-Barr;

• niedobór odporności – w przebiegu wrodzonych zaburzeń odporności, przy zakażeniu HIV oraz u osób po przebytym przeszczepie;

• stosowanie leków immunosupresyjnych, np. z powodu chorób autoimmunologicznych;

• choroby autoimmunologiczne – choroby zapalne jelit, reumatoidalne zapalenie stawów czy zespół Sjögrena.

Przeczytaj także na temat ziarnicy oraz przyczynach jej rozwojuLink otwiera się w nowej karcie.

Jeżeli jesteś w grupie ryzyka wystąpienia chłoniaka, pamiętaj o regularnych wizytach u lekarza i kontrolnych badaniach krwi. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów, np. niezamierzonej utraty masy ciała czy nadmiernego pocenia się w nocy, niezwłocznie skontaktuj się z lekarzem.

Czym jest chłoniak śródpiersia?

Jednym z miejsc, gdzie może dojść do rozwinięcia się chłoniaka, jest śródpiersie. To przestrzeń, która oddziela płuca od innych struktur w klatce piersiowej. Umownie dzieli się ją na śródpiersie przednie, środkowe i tylne. W śródpiersiu znajduje się wiele bardzo ważnych narządów, m.in. serce, aorta, przełyk i tchawica.

Chłoniak śródpiersia może być pierwotny, co oznacza, że rozwija się ze struktur zlokalizowanych w śródpiersiu. Czasem też ma charakter wtórny do zmian nowotworowych zlokalizowanych w innej okolicy ciała. Pierwotny chłoniak śródpiersia występuje dość rzadko, zwykle u mężczyzn i kobiet w podeszłym wieku.

Najpopularniejsze typy tego nowotworu to chłoniaki: Hodgkina, MALT, limfoblastyczny z komórek T, anaplastyczny z dużych komórek i śródpiersia z dużych komórek B.

Chłoniak śródpiersia rozwija się zwykle bardzo szybko, prowadząc do wystąpienia licznych objawów.

Jakie objawy mogą wskazywać na chłoniaka śródpiersia?

Objawy chłoniaka śródpiersia są mało charakterystyczne. Mogą pojawić się: gorączka, nadmierne pocenie się w nocy i niezamierzona utrata masy ciała. Szybko powiększająca się masa w śródpiersiu bywa przyczyną kaszlu, duszności, chrypki oraz problemów z przełykaniem pokarmu. Zdarzają się także objawy anemii, w tym zmniejszenie tolerancji wysiłku, zaburzenia koncentracji, bladość skóry, kołatanie serca, bóle i zawroty głowy. Niekiedy u pacjentów stwierdza się również powiększenie węzłów chłonnychLink otwiera się w nowej karcie szyjnych i nadobojczykowych. Jeżeli zauważysz te objawy u siebie lub u bliskiej Ci osoby, niezwłocznie skontaktuj się z lekarzem rodzinnym.

Jakie badania wykonać przy podejrzeniu chłoniaka śródpiersia?

Jeżeli lekarz podejrzewa u pacjenta tę chorobę, kieruje go na badania laboratoryjne, m.in. morfologię krwi z rozmazem ręcznym, OB, stężenie CRP, kreatyninę, glukozę, aktywność LDH (dehydrogenazy mleczanowej) i próby wątrobowe. Te badania wykonuje się z próbki krwi. Zleca również wykonanie RTG klatki piersiowej, które pozwala na wstępną ocenę śródpiersia. 

W toku dalszej diagnostyki kolejny specjalista, zwykle onkolog, może zlecić wykonanie badania komputerowego klatki piersiowej, rezonansu magnetycznego tej okolicy lub badania PET (pozytonowej tomografii emisyjnej). Badania obrazowe pozwalają uwidocznić powiększenie węzłów chłonnych i inne nieprawidłowości w obrębie śródpiersia. Mogą one obejmować zmiany torbielowate, ogniska martwicy i krwawienia.

Podstawą rozpoznania chłoniaka jest badanie histopatologiczne. Standardem jest wykonanie biopsji wycinającej, która pozwala na ocenę całego węzła chłonnego.

Kto zajmuje się leczeniem chłoniaka śródpiersia?

Leczeniem chłoniaka śródpiersia zajmują się, ściśle ze sobą współpracując, hematolog (lekarz specjalizujący się w dziedzinie chorób krwi oraz układu krwiotwórczego) oraz onkolog (specjalista diagnostyki i leczenia chorób nowotworowych).

Na czym polega leczenie chłoniaka śródpiersia? Jakie jest rokowanie?

Podstawą leczenia chłoniaka śródpiersia jest chemioterapia. Aby uzyskać jak najlepszy efekt, stosuje się schematy wielolekowe. Dobór odpowiedniego leczenia zależy od rodzaju nowotworu. Do najczęściej stosowanych medykamentów należą cyklofosfamid, rytuksymab, doksorubicyna, bortezomib oraz sterydy (np. prednizon). Równolegle chorego poddaje się niekiedy radioterapii.

Rokowanie w przypadku chłoniaka śródpiersia jest dość dobre. Odsetek wyleczeń sięga 90%.

lek. Agnieszka Żędzian

Lekarz, absolwentka Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku. Doświadczenie zdobywała, pracując w Klinice Gastroenterologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersyteckiego Szpitalu Klinicznego w Białymstoku. W pracy z pacjentem stara się zawsze indywidualnie podejść do jego problemu oraz, korzystając ze swojej wiedzy i doświadczenia, postawić właściwą diagnozę. Aby skutecznie pomagać pacjentom, systematycznie podnosi swoje kwalifikacje, biorąc udział w licznych szkoleniach i konferencjach naukowych.

lek. Agnieszka ŻędzianZobacz artykuły tego autora

Podziel się z innymi

Udostępnij artykuł w social-mediach.

Facebook - Link otwiera się w nowej karcieInstagram - Link otwiera się w nowej karcieTwitter - Link otwiera się w nowej karcie

Źródła:

1. T. Jilani, R. Killeen, A. Siddiqui, Mediastinal Cancer, „StatPearls” 2023, dostęp online: sierpień 2023, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK513231/.

2. A. Jamil, S. Mukkamalla, Lymphoma, „StatPearls” 2023, dostęp online: sierpień 2023, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK560826/.

Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych na stronie zdrowie.nn.pl należy skonsultować ich treść z lekarzem. Zdrowie.nn.pl dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów była najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.