Czym jest i jakie ma zastosowanie dren Kehra?

Dren to jeden z podstawowych akcesoriów wykorzystywanych w medycynie, w tym zwłaszcza w chirurgii. Lekarze mają do dyspozycji wiele rodzajów drenów, które różnią się budową i przeznaczeniem. Jednym z nich jest dren Kehra. Wprowadza się go podczas zabiegów operacyjnych na woreczku żółciowym. Sprawdź, w jakim celu zakłada się dren Kehra i przez jaki czas pacjent powinien go nosić.

Czym jest dren Kehra?

Drenaż to procedura polegająca na odprowadzaniu płynnych treści – Link otwiera się w nowej karciezarówno fizjologicznych, jak i patologicznych – z obszarów ciała czy narządów do innych części ciała lub znacznie częściej poza ciało. Drenaż przeprowadzany jest z użyciem drenów, które dobiera się adekwatnie do potrzeb pacjenta. W medycynie do wykorzystania jest bowiem wiele rodzajów drenów, które różnią się budową i zastosowaniem. Najpopularniejszym spośród nich jest dren RedonaLink otwiera się w nowej karcie, który przeznaczony jest do drenażu ssącego. Procedura ta zapewnia stały odpływ wydzieliny i kontrolowanie jej ilości po zabiegu.

Innym bardziej znanym jest dren Kehra – nazwany od nazwiska jego wynalazcy. Akcesorium to wykonane jest z miękkiego, przezroczystego silikonu. To dren grawitacyjny w kształcie litery T, stąd też zwyczajowo nazywany bywa „drenem T”. W zależności od potrzeb lekarze wybierają najbardziej odpowiedni rozmiar drenu Kehra. Akcesorium to dostępne jest bowiem w różnych grubościach, w tym m.in. 9F, 12F, 15F, 18F, 21F, 24F. „F” („French”) to skala grubości drenów, której jeden stopień odpowiada 0,33 mm. W opiece medycznej stosowane są również dreny, których grubość podawana jest w jednostkach „Ch”. Warto jednak wspomnieć, że mają one ten sam przelicznik. Przykładowo dren Kehra oznaczony 9F (9Ch) ma 2,97 mm grubości. Ściana drenu Kehra ma taką sprężystość, aby ucisk z zewnątrz nie powodował zapadania się przewodu, a tym samym zaburzenia odpływu żółci.

Do czego przeznaczony jest dren Kehra?

Od lat 90. ubiegłego wieku klasyczne operacje chirurgiczne – z otwarciem powłok brzusznych – zastępowane są przez zabiegi endolaparoskopowe. Procedury te wiążą się ze znacznie mniejszą raną, a tym samym z mniejszym bólem pooperacyjnym, szybszą rekonwalescencją czy krótszym pobytem w placówce medycznej. Jednak zdarzają się sytuacje, gdy klasyczna operacja chirurgiczna to jedyne możliwe rozwiązanie. Przykładem jest cholecystektomia w przypadku raka pęcherzyka żółciowego. 

Cholecystektomia to zabieg chirurgiczny, który polega na usunięciu pęcherzyka żółciowego. Poza częstymi wskazaniami do leczenia laparoskopowego niekiedy wymagane jest podejście klasyczne z rozcięciem powłok brzucha w linii pośrodkowej lub w okolicy podżebrza prawego. Po klasycznej cholecystektomii do organizmu pacjenta wprowadzany jest dren Kehra. Umożliwia on utrzymanie czystości i suchości obszaru operowanego, co przyspiesza proces gojenia oraz minimalizuje ryzyko infekcji.

Akcesorium to umieszcza się w otworze Winslowa. To tzw. otwór sieciowy, który jest jedynym otworem w torbie sieciowej, łączącym ją z jamą otrzewnej. Torba sieciowa to zachyłek jamy otrzewnej, który znajduje się do tyłu od żołądka i do przodu od trzustki. Otwarcie przewodu żółciowego wspólnego wymaga umieszczenia drenu, który zmniejsza ciśnienie w drogach żółciowych i tym samym zapobiega powstawaniu przecieku w miejscu nacięcia oraz odprowadza żółć na zewnątrz. 

Dodatkowo dren Kehra stanowi swego rodzaju szkielet, na którym zrasta się ściana przewodu żółciowego. W ten sposób w miejscu, gdzie utworzy się blizna po zabiegu, światło przewodu nie ulega zwężeniu i spada ryzyko rozwoju wtórnych powikłań, takich jak pooperacyjna kamica dróg żółciowych czy żółtaczka mechaniczna.

Dwie krótsze, poprzeczne gałęzie drenu Kehra – tj. poziomą część „T” – wsuwa się w przeciwległych kierunkach do przewodu żółciowego w miejscu, w którym wcześniej wykonano nacięcia. Prostopadły do nich element drenu Kehra – tj. pionową część „T” – wyprowadza się przez powłoki na zewnątrz jamy brzusznej. Założony dren obszywa się szczelnie, aby nie doszło do przedostania się żółci do jamy otrzewnej. Końcówkę drenu łączy się z woreczkiem, do którego spływa żółć. Alternatywą jest sprężysta, plastikowa buteleczka typu Redona. W przypadku nieznacznego wycieku lekarz może zdecydować o pozostawieniu końcówki otwartej i jedynie zabezpieczyć ją jałowym opatrunkiem.

Dren Kehra – na jak długo jest wprowadzany?

Ogólnie przyjęto, że dren powinien zostać usunięty, gdy spełnił swoje zadanie lub jeśli objętość drenażu nie przekracza 25 ml/dobę. Dren Kehra usuwa się z reguły od 7 do 9 dni po przebytym zabiegu, o ile nie wystąpiły u pacjenta żadne powikłania. Jednak decyzja o usunięciu drenu z rany pooperacyjnej powinna być podjęta przez lekarza biorącego pod uwagę indywidualną sytuację pacjenta. Aby wyjąć dren, pacjent zgłasza się na wizytę do placówki medycznej, najlepiej do tej, w której przeprowadzany był zabieg.

Bardzo ważne, aby do tego czasu dbał o ranę, delikatnie oczyszczał jej granice, nie doprowadzał do zruszenia drenu. W większości przypadków zabieg usunięcia drenu po operacjiLink otwiera się w nowej karcie wykonuje się bez zastosowania znieczulenia. Zabieg trwa kilka minut, powoduje tylko chwilowy dyskomfort. Celem łatwiejszego usunięcia drenu Kehra, ale i bardziej efektywnego drenażu żółci w miejscu połączenia ramion drenu T wycina się otwór w kształcie litery V.

• Przeczytaj, czym jest nefrostomiaLink otwiera się w nowej karcie i kiedy się ją przeprowadza.

Jakie jeszcze jest zastosowanie drenu Kehra?

Poza podstawowym przeznaczeniem – odprowadzaniem żółci w okresie pooperacyjnym po cholecystektomiiLink otwiera się w nowej karcie – dren Kehra służy dodatkowo do wykonania cholangiografiiLink otwiera się w nowej karcie śródoperacyjnej i pooperacyjnej. To inaczej badanie dróg żółciowych metodą rezonansu magnetycznego, w którym środek cieniujący wprowadza się przez dren pozostawiony przez chirurga w przewodzie żółciowym. Celem podania tzw. kontrastu jest jeszcze lepsze uwidocznienie dróg żółciowych.

Źródła:

1. A. Bochenek, M. Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2018.

2. J. Kurek, M. Gierek, Powikłana choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy wciąż dużym wyzwaniem dla chirurgii. Opis przypadku, „Chirurgia Polska” 2013, t. 15, nr 2, s. 134–140.

3. Z. Yin, K. Xu, J. Sun i wsp., Is the end of the T-tube drainage era in laparoscopic choledochotomy for common bile duct stones is coming? A systematic review and meta-analysis, „Annals of Surgery” 2013, nr 257, s. 54–66.

Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych na stronie zdrowie.nn.pl należy skonsultować ich treść z lekarzem. Zdrowie.nn.pl dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów była najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.