Badanie posiewu kału w diagnostyce zakażeń przewodu pokarmowego
Badanie posiewu kału pomaga zidentyfikować i leczyć zakażenia przewodu pokarmowego wywołane przez różne patogeny. Pozwala to na precyzyjne określenie obecności konkretnych bakterii chorobotwórczych, co z kolei wpływa na wybór odpowiedniego leczenia. Czytaj dalej i dowiedz się więcej.
Kiedy wykonywać badanie posiewu kału?
Badanie posiewu kału jest zalecane przy występowaniu objawów sugerujących zakażenie przewodu pokarmowego, takich jak biegunka, wymioty, bóle brzucha czy gorączka. Wykonanie badania jest szczególnie ważne, gdy objawy utrzymują się przez dłuższy czas i towarzyszą im inne niepokojące oznaki, takie jak obecność krwiLink otwiera się w nowej karcie, śluzu lub ropy w kale.
Przygotowanie do badania
Do badania posiewu kału nie musisz się specjalnie przygotowywać. Nie musisz również pozostawać na czczo przed pobraniem próbki.
Może zainteresuje Cię, czym jest balantidioza. Jak przebiega zakażenie Balantidium coli?Link otwiera się w nowej karcie
Jak pobrać próbkę kału?
Pobranie próbki kału jest stosunkowo proste, ale istnieją zalecenia, których warto przestrzegać. Najlepiej użyć jednorazowego, jałowego, plastikowego pojemnika dostępnego w aptekach. Próbka powinna pochodzić z luźnego stolca, a jeśli są obecne krwawe domieszki, śluz lub ropa, to także z tych fragmentów. Należy zwrócić szczególną uwagę na to, aby kał nie pozostawał w kontakcie z moczem czy wodą. Po pobraniu próbki konieczne jest zachowanie jej czystości i dostarczenie do laboratorium jak najszybciej, aby uniknąć namnażania się bakterii.
A jeśli zamierzasz wykonać badanie kału na pasożytyLink otwiera się w nowej karcie, postaraj się, żeby w próbce znalazły się także jaja lub same pasożyty lub ich fragmenty, jeśli są widoczne w kale.
Interpretacja wyników
Wynik badania zostanie określony jako pozytywny lub negatywny. Pozytywny wynik oznacza, że w próbce kału wykryto obecność bakterii chorobotwórczych, które mogą być przyczyną objawów chorobowych. Wynik pozytywny zawiera także identyfikację konkretnego patogenu i jego wrażliwość na antybiotyki. Wynik negatywny sugeruje brak obecności bakterii chorobotwórczych w badanej próbce.
Kiedy jest konieczne leczenie antybiotykami?
Leczenie antybiotykowe jest konieczne w przypadku ciężkich zakażeń przewodu pokarmowego lub gdy pacjent ma obniżoną odporność. W innych sytuacjach, zwłaszcza jeśli układ odpornościowy jest zdolny do zwalczania infekcji, zakażenie zazwyczaj ustępuje samoistnie, a leczenie objawowe jest zwykle wystarczające.
Różne patogeny zakażeń przewodu pokarmowego
Bakterie są jednym z głównych źródeł zakażeń przewodu pokarmowego. Wśród tych bakterii znajdują się m.in: SalmonellaLink otwiera się w nowej karcie, Shigella, Campylobacter, Escherichia coli O157:H7 i wiele innych. Każda z tych bakterii wywołuje różne objawy chorobowe i stanowi zagrożenie dla zdrowia publicznego.
Salmonella to bakterie obecne w surowych jajach, surowym drobiu, nabiale oraz innych produktach pochodzenia zwierzęcego. Niektóre gady, a nawet zwierzęta domowe, takie jak żółwie i jaszczurki, mogą być nosicielami pałeczek Salmonella, nie wykazując objawów chorobowych. Przeniesienie zakażenia z człowieka na człowieka jest możliwe, zwłaszcza wśród dzieci. W celu wywołania objawów chorobowych potrzebna jest duża liczba bakterii.
Shigella jest źródłem zakażeń, a osoby zakażone mogą szerzyć je bezpośrednio z człowieka na człowieka, głównie poprzez brudne ręce. Rzadziej zakażenie szerzy się poprzez skażoną żywność i wodę. Shigella to wysoce zakaźne bakterie, a do wywołania objawów chorobowych wystarcza mała liczba bakterii.
Campylobacter to bakterie znajdujące się w surowym lub niedogotowanym drobiu, niepasteryzowanym mleku i skażonej wodzie. W wielu krajach jest to najczęstsza przyczyna biegunek o etiologii bakteryjnej. Są uważane za niebezpieczne, ponieważ mają zdolność wywoływania ciężkich powikłań, takich jak zespół Guillaina-Barré.
Escherichia coli O157:H7 to bakteria będąca źródłem zakażeń wywołanych przez spożycie żywności zanieczyszczonej brudną wodą pitną, niepasteryzowanym mlekiem, a także jadalnymi wyrobami mięsnymi, zwłaszcza jeśli mięso nie jest wystarczająco przypieczone. Infekcja tym szczepem E. coli w niektórych przypadkach prowadzi do ciężkich powikłań, takich jak zespół hemolityczno-mocznicowy.
Znaczenie badania posiewu kału
Badanie posiewu kału jest ważnym narzędziem w identyfikacji bakterii i innych patogenów przewodu pokarmowego. Daje możliwość określenia, jaki konkretny patogen jest odpowiedzialny za objawy chorobowe u pacjenta. Jest to kluczowe, ponieważ różne bakterie wywołują różne rodzaje infekcji i różne objawy chorobowe. Właściwa diagnoza jest pierwszym krokiem w zaplanowaniu skutecznego leczenia.
Badanie posiewu kału jest również ważne w zakresie zdrowia publicznego. Kiedy laboratoria badają próbki kału od wielu pacjentów, mogą identyfikować i monitorować rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych w społeczeństwie.
Przy odpowiednim przygotowaniu i skrupulatnym przestrzeganiu procedur pobierania próbki, to badanie staje się skutecznym narzędziem w diagnostyce infekcji.
Choroby bakteryjne
Lekarz, absolwentka Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku. Doświadczenie zdobywała, pracując w Klinice Gastroenterologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersyteckiego Szpitalu Klinicznego w Białymstoku. W pracy z pacjentem stara się zawsze indywidualnie podejść do jego problemu oraz, korzystając ze swojej wiedzy i doświadczenia, postawić właściwą diagnozę. Aby skutecznie pomagać pacjentom, systematycznie podnosi swoje kwalifikacje, biorąc udział w licznych szkoleniach i konferencjach naukowych.
lek. Agnieszka ŻędzianZobacz artykuły tego autoraPodziel się z innymi
Udostępnij artykuł w social-mediach.
Facebook - Link otwiera się w nowej karcieInstagram - Link otwiera się w nowej karcieTwitter - Link otwiera się w nowej karcieŹródła:
M. Jagielski, Etiologia, obraz kliniczny i diagnostyka ostrych zakażeń i zarażeń przewodu pokarmowego oraz zatruć pokarmowych., Fundacja Pro Pharmacia Futura, Warszawa, 2010.
F. Kokot, Badania laboratoryjne. Zakres norm i interpretacja., PZWL, Warszawa, 2012.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych na stronie zdrowie.nn.pl należy skonsultować ich treść z lekarzem. Zdrowie.nn.pl dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów była najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.
