Koronarografia – badanie diagnostyczne oceniające tętnice wieńcowe

Koronarografia jest procedurą diagnostyczną, która umożliwia ocenę tętnic wieńcowych, czyli naczyń krwionośnych, które dostarczają krew do mięśnia sercowego. Jest to badanie inwazyjne, które wykorzystuje środek kontrastowy podawany do tętnic, a następnie obrazowanie rentgenowskie do wizualizacji tętnic wieńcowych. Dzięki koronarografii lekarz może ocenić, czy występują zwężenia tętnic, ich niedrożność oraz czy przepływ krwi jest prawidłowy.

Co to jest koronarografia?

Koronarografia to diagnostyczne badanie sercaLink otwiera się w nowej karcie, które pozwala na ocenę stanu tętnic wieńcowych, czyli naczyń krwionośnych zaopatrujących serce w krew. Wykonywana jest w pracowni hemodynamiki serca.

Sprawdź: Arteriografia – czym jest? Co warto o niej wiedzieć?Link otwiera się w nowej karcie

Wskazania do koronarografii

Koronarografię wykonuje się w celu rozpoznania i oceny różnych schorzeń tętnic wieńcowych oraz ustalenia odpowiednich metod leczenia. Wskazaniami do przeprowadzenia koronarografii mogą być:

• podejrzenie choroby wieńcowejLink otwiera się w nowej karcie – jeśli pacjent ma objawy takie jak ból w klatce piersiowej, duszność lub inne symptomy sugerujące niedokrwienie mięśnia sercowego, koronarografia może pomóc w potwierdzeniu lub wykluczeniu choroby wieńcowej;

• ocena zwężeń tętnic wieńcowych – koronarografia umożliwia ocenę stopnia zwężenia tętnic wieńcowych i określenie, czy wymagane jest leczenie inwazyjne, takie jak angioplastyka wieńcowa (poszerzenie naczynia balonem) lub pomostowanie aortalno-wieńcowe;

• ocena skuteczności wcześniejszego leczenia – jeśli pacjent był wcześniej leczony inwazyjnie, np. przeszedł przezskórną interwencję wieńcową, koronarografia może pomóc ustalić, czy konieczne jest dalsze działanie;

• diagnostyka innych chorób serca – koronarografia może być również wykonywana w celu oceny tętnic wieńcowych w przypadku innych chorób serca, takich jak wady zastawkowe, niewydolność serca czy tętniaki aorty.

Warto podkreślić, że decyzję o przeprowadzeniu koronarografii podejmuje lekarz na podstawie szczegółowego wywiadu, badania fizykalnego oraz wyników dodatkowych badań diagnostycznych. Nie u każdego pacjenta z podejrzeniem choroby wieńcowej konieczne jest wykonanie koronarografii.

Przygotowanie do koronarografii

Przed przystąpieniem do koronarografii konieczne jest odpowiednie przygotowanie. Lekarz przeprowadzi szczegółowy wywiad medyczny i zaleci niezbędne badania przedwstępne, takie jak badanie krwi czy EKG. W przypadku planowanej koronarografii istotne jest poinformowanie lekarza o zażywanych lekach, alergiach oraz innych dolegliwościach zdrowotnych.

To ważne: Serce - jak jest zbudowane i jak o nie dbać?Link otwiera się w nowej karcie

Pacjent musi być na czczo przez określony czas, najczęściej od północy przed planowanym terminem badania (co najmniej 6 h). Konieczne może być również czasowe odstawienie niektórych leków (np. przeciwkrzepliwych). Nie należy tego robić na własną rękę - decyzję o modyfikacji farmakoterapii podejmuje lekarz, po przeanalizowaniu historii medycznej pacjenta. Pacjent powinien również zgłosić ewentualne dolegliwości bólowe w klatce piersiowej, duszność lub inne objawy.

Przebieg koronarografii

Koronarografia jest przeprowadzana w specjalistycznym ośrodku kardiologicznym. Pacjent zostaje umieszczony na stole operacyjnym, a lekarz wykonuje miejscowe znieczulenie w okolicy, gdzie zostanie wprowadzony cewnik. Następnie, za pomocą specjalnego cewnika, wprowadza się środek kontrastowy do tętnic wieńcowych i jednocześnie rejestruje się obrazy rentgenowskie.

Przeczytaj również: Miażdżyca – przyczyny, objawy i sposoby leczeniaLink otwiera się w nowej karcie

Podczas badania pacjent może odczuwać pewien dyskomfort, związany z wprowadzeniem cewnika i podaniem środka kontrastowego. Jednakże samo badanie jest przeważnie bezbolesne. Cały proces koronarografii trwa zazwyczaj około 30–60 minut. Po usunięciu cewnika z tętnicy w miejscu wkłucia zakładany jest opatrunek uciskowy.

Możliwe powikłania i rekonwalescencja po koronarografii

Koronarografia, podobnie jak każda inna procedura medyczna, wiąże się z pewnym ryzykiem powikłań. Do możliwych należą m.in.:

• krwawienie lub siniak w miejscu wprowadzenia cewnika – po zakończeniu badania miejsce, przez które wprowadzono cewnik, może krwawić. Zazwyczaj są to łagodne powikłania, które ustępują samoistnie;

• zakażenie – istnieje prawdopodobieństwo infekcji w miejscu wprowadzenia cewnika. W celu zmniejszenia ryzyka stosuje się odpowiednie środki antyseptyczne;

• nietolerancja środka kontrastowego – niekiedy może wystąpić reakcja alergiczna na podany środek kontrastowy.

Po zakończeniu koronarografii pacjent pozostaje pod obserwacją przez kilka godzin w celu monitorowania ewentualnych powikłań. W większości przypadków wraca do domu tego samego dnia, jednak czas rekonwalescencji może się różnić w zależności od indywidualnej sytuacji pacjenta. Po zabiegu ważne jest, aby wzmocnić serce i zapobiec dalszym problemom kardiologicznym.

lek. Agnieszka Żędzian

Lekarz, absolwentka Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku. Doświadczenie zdobywała, pracując w Klinice Gastroenterologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersyteckiego Szpitalu Klinicznego w Białymstoku. W pracy z pacjentem stara się zawsze indywidualnie podejść do jego problemu oraz, korzystając ze swojej wiedzy i doświadczenia, postawić właściwą diagnozę. Aby skutecznie pomagać pacjentom, systematycznie podnosi swoje kwalifikacje, biorąc udział w licznych szkoleniach i konferencjach naukowych.

lek. Agnieszka ŻędzianZobacz artykuły tego autora

Podziel się z innymi

Udostępnij artykuł w social-mediach.

Facebook - Link otwiera się w nowej karcieInstagram - Link otwiera się w nowej karcieTwitter - Link otwiera się w nowej karcie

Źródła:

1. E. Braunwald, Koronarografia i ultrasonografia wewnątrzwieńcowa [w:] Choroby serca. Tom I, D. Zipes, P. Libby, R. Bonow (red.). Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2007, s. 413–420.

2. C. Seiler, C. Di Mario, Technika obrazowania inwazyjnego i hemodynamika, [w:] Choroby serca i naczyń. Tom I, J. Camm, T. Luscher, P. Serruys (red.), Termedia, Poznań 2006, s. 170–171.

3. E. Topol, Niewydolność nerek, [w:] Kardiologia interwencyjna. Tom I, R.J. Gil, G. Opolski, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2009, s. 91–100.

4. T. Bashore, E.R. Bates, P.B. Berger, American College of Cardiology/Society for Cardiac Angiography and Interventions Clinical Expert Consensus Document on Cardiac Catherization Laboratory Standards, „J Am Coll Cardiol” 2001, nr 37, s. 2171–2214.

Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych na stronie zdrowie.nn.pl należy skonsultować ich treść z lekarzem. Zdrowie.nn.pl dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów była najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.