Rak jasnokomórkowy nerki – dowiedz się więcej na temat tej choroby.
Rak jasnokomórkowy to najczęściej rozpoznawany typ złośliwego nowotworu nerki. Sprawdź, jakie są przyczyny jego powstania i jakie objawy mu towarzyszą. Dowiedz się, jakie badania pozwalają postawić rozpoznanie raka jasnokomórkowego nerki i na czym polega jego leczenie.
Rak jasnokomórkowy – co to za choroba?
Rak jasnokomórkowy to rodzaj nowotworu złośliwego. Jego nazwa związana jest przede wszystkim z mikroskopowym obrazem – nowotwór ten jest zbudowany z komórek posiadających jasną cytoplazmę. Odpowiada za to nagromadzony w niej glikogen – rodzaj cukru i lipidów, czyli tłuszczów.
Rak jasnokomórkowy rozwija się w różnych częściach ciała, np. w:
jajnikach – nowotwór złośliwy to 12–13% przypadków,
macicy – rozpoznawany w 1–6% przypadków w formie złośliwej.
Rak jasnokomórkowy najczęściej atakuje nerkiLink otwiera się w nowej karcie. Eksperci podają, że stanowi on około 70–80% przypadków. Poniżej znajdziesz więcej informacji na temat tego schorzenia.
Jakie są przyczyny raka jasnokomórkowego nerki?
Dokładne przyczyny nowotworu złośliwego nerki nie zostały poznane. Do głównych czynników ryzyka raka nerki należą:
palenie tytoniu i kancerogenny wpływ związków znajdujących się w dymie tytoniowym na komórki nerkowe (tzw. nefrony),
ekspozycja zawodowa na związki chemiczne,
nieprawidłowy sposób odżywiania,
występowanie rodzinne.
Rak jasnokomórkowy nerki powoduje patologiczne zmiany w nefronach. Z czasem przerasta torebkę nerki, nacieka na tłuszcz okołonerkowy i wrasta do miedniczki nerkowejLink otwiera się w nowej karcie. Często wrasta w żyłę nerkową, sięgając żyły głównej dolnej. Wraz z rozwojem może powodować guzy wtórne, nawet do oddalonych części ciała.
Sprawdź, czym jest torbiel korowa nerkiLink otwiera się w nowej karcie – poznaj przyczyny jej powstania i towarzyszące objawy
Objawy raka jasnokomórkowego nerki
Eksperci podkreślają, że około połowa przypadków raka jasnokomórkowego nerki rozpoznawana jest przy okazji badań wykonywanych z innych przyczyn. Związane jest z początkowo bezobjawowym przebiegiem tego schorzenia. Wraz z zaawansowaniem raka jasnokomórkowego nerki pojawić się mogą następujące objawy:
obecność krwi w moczu,
zaburzenia oddawania moczu,
obecność wyczuwalnego guza w brzuchu,
ból w okolicy kręgosłupa w odcinku lędźwiowym, o charakterze kolkowym lub tępym,
niedokrwistość (anemia),
podwyższona ciepłota ciała,
uczucie osłabienia,
szybka męczliwość,
nocne poty,
wzrost ciśnienia tętniczego krwi,
brak apetytu i utrata masy ciała.
Jeśli rak nerki jasnokomórkowy daje przerzuty, u pacjenta występują dodatkowo objawy typowe dla umiejscowienia guza przerzutowego. Komórki nowotworowe szerzą się drogą naczyń krwionośnych i chłonnych. Najczęściej rozwijają się przerzuty do kości, mózgu, wątroby czy płuc.
Zapewnij sobie wsparcie na czas choroby
Rozpoznanie raka jasnokomórkowego nerki
Diagnostyka raka jasnokomórkowego nerki rozpoczyna się od szczegółowo przeprowadzonego wywiadu medycznego. Następnie ma miejsce badanie przedmiotowe – lekarz koncentruje się na okolicy jamy brzusznej. Pacjent kierowany jest na podstawowe badania laboratoryjne, w tym badanie ogólne moczu, które dostarcza wielu cennych informacji o stanie i pracy nerek.
Podejrzenie guza nerki jest wskazaniem do badań obrazowych. W pierwszej kolejności wykonywane są ultrasonografia i urografia (badanie radiologiczne, przeprowadzane z wykorzystaniem promieniowania rentgenowskiego i środka kontrastowego podawanego dożylnie). W przypadku niepewności diagnostycznej pacjent kierowany jest na badanie TK, czyli tomografię komputerową, a dodatkowo na rezonans magnetyczny, diagnostykę naczyniową, biopsję i ocenę histopatologiczną pobranego fragmentu. W razie potrzeby lekarz zleca dodatkowe badania.
Na czym polega leczenie raka jasnokomórkowego nerki?
Leczenie raka jasnokomórkowego nerki dobierane jest indywidualnie do potrzeb pacjenta. Opiera się przede wszystkim na zabiegu chirurgicznym. Operacja polega na usunięciu guza z koniecznym marginesem zdrowej tkanki, pozostawiając jak największą część nieobjętego chorobą miąższu nerki. Czasem wymagane jest usunięcie całej nerki. Przy zmianach mniejszych niż 4 cm możliwe jest wykonanie operacji oszczędzającej. Większe guzy wymagają wycięcia całego narządu.
W ostatnich latach coraz częściej przeprowadza się zabiegi laparoskopowo – dotyczy to guzów do średnicy 5 cm. Choremu podane zostają leki celowane, wybiórczo blokujące wzrost guza (np. inhibitory kinazy tyrozynowej). W leczeniu raka jasnokomórkowego nerki stosuje się również immunoterapięLink otwiera się w nowej karcie za pomocą INF-α. Radioterapia zazwyczaj stanowi uzupełnienie zabiegu chirurgicznego.
Chemioterapia ma niewielkie znaczenie w terapii raka nerki. U osób ze znacznym zaawansowaniem raka nerki prowadzone jest leczenie paliatywne, które ma poprawić im jakość życia. Eksperci podają, że rokowanie w raku jasnokomórkowym nerki jest korzystniejsze niż w innych postaciach histologicznych nowotworu. Wskaźnik 5-letniego przeżycia wynosi około 70%. Znacznie maleje w przypadku obecności przerzutów.
Dbamy o Twoje zdrowie – także poprzez rzetelne informacje. Dlatego artykuły na naszej stronie są tworzone przez zespół specjalistów: lekarzy, fizjoterapeutów, dietetyków oraz doświadczonych redaktorów medycznych.
Nasi eksperci nie tylko dzielą się wiedzą teoretyczną – przekazują też praktyczne wskazówki oparte na swoim doświadczeniu zawodowym. Piszą o tym, co naprawdę ważne dla Twojego zdrowia: od profilaktyki, przez diagnostykę, po metody leczenia.
Stawiamy na przejrzystość, dlatego pod każdym artykułem znajdziesz bibliografię i źródła. W ten sposób wspieramy Cię w podejmowaniu świadomych decyzji dotyczących Twojego zdrowia.
Redakcja NNZobacz artykuły tego autoraPodziel się z innymi
Udostępnij artykuł w social-mediach.
Facebook - Link otwiera się w nowej karcieInstagram - Link otwiera się w nowej karcieTwitter - Link otwiera się w nowej karcieŹródła:
A. Antczak, P. Kalwas, P. Milecki i wsp., Renal tumors, „Współczesna Onkologia” 2002, t. 6, nr 9, s. 620-626.
N. Foltyński, S. Wawryka, Współwystępowanie raka jasnokomórkowego i wariantu wrzecionowatokomórkowego raka nerki, „Forum Nefrologiczne” 2014, t. 7, nr 1, s. 28–32.
M. Mieczkowski, Rak nerki – zasady postępowania z chorym, „Nefrologia i Dializoterapia Polska” 2013, nr 17, s. 118–120.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych na stronie zdrowie.nn.pl należy skonsultować ich treść z lekarzem. Zdrowie.nn.pl dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów była najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.
