Tasiemiec nieuzbrojony – objawy, drogi zakażenia, leczenie

Tasiemiec nieuzbrojony to najdłuższy i najpopularniejszy tasiemiec występujący w Polsce. Wywołuje on chorobę nazywaną tasiemczycą, której towarzyszy szereg nieprzyjemnych objawów. Jak można zarazić się tasiemcem nieuzbrojonym i co zrobić, aby zminimalizować ryzyko zakażenia?

TasiemiecLink otwiera się w nowej karcie nieuzbrojony to groźny dla organizmu pasożytLink otwiera się w nowej karcie. Na szczęście zakażenie nim nie jest w Polsce częste. Ważne jednak, abyś wiedzieć, jak rozpoznać pierwsze symptomy jego obecności, zwłaszcza że łatwo pomylić je z innymi dolegliwościami. W ten sposób dowiesz się, kiedy należy udać się do lekarza.

Czym jest tasiemiec nieuzbrojony? Budowa pasożyta

Tasiemiec nieuzbrojony to popularny pasożyt z rodzaju tasiemców, który występuje w organizmie człowieka oraz bydła. Ma gruszkowatą główkę, a całe jego ciało liczy 1000–2000 proglotydów, czyli członów. Z tego względu tasiemiec jest bardzo długi: osiąga od 4 do nawet 12 m długości. Jego średnica to z kolei około 8–10 mm. Co istotne, żyje w jelitach swojego żywiciela, do których przytwierdza się czterema przyssawkami.

Pamiętaj, że w przypadku pasożyta, jakim jest tasiemiec nieuzbrojony, cykl rozwojowy obejmuje dwóch żywicieli: pośredniego (bydło) oraz ostatecznego (człowieka). Aby pasożyt się rozmnożył, musi więc przejść przez dwa przewody pokarmowe.

Tasiemiec nieuzbrojony – objawy zakażenia

Tasiemiec nieuzbrojony daje mało charakterystyczne objawy. Co więcej, zakażenie nim często przebiega zupełnie bezobjawowo – wiele osób orientuje się, że ma problem z tym pasożytem dopiero wtedy, gdy zauważy jego człony w swoim kale. Spośród ewentualnych symptomów możesz zaobserwować m.in.: type: entry-hyperlink id: 7vw9ojNJIVcEb61kfzVcCa, zaparcia, biegunkę, mdłości, wymioty, brak apetytu i napady kolki. Jak widzisz, obecność pasożyta bardzo łatwo pomylić z innymi schorzeniami. Objawy mogą wskazywać, że twoimi problemami są type: entry-hyperlink id: 1Y70fc62F9rRE8aaBHO8CZ, niedrożność przewodu pokarmowego czy zwykłe zatrucie.

Dowiedz się także, czym jest bruzdogłowiec szeroki.Link otwiera się w nowej karcie

W przypadku zakażenia tasiemcem nieuzbrojonym czasami pojawiają się też inne objawy. Mogą towarzyszyć ci ogólne osłabienie organizmuLink otwiera się w nowej karcie, pogorszone samopoczucie i nieuzasadnione chudnięcie. Wśród niepokojących symptomów znajdują się też: apatia lub nadpobudliwość, bóle mięśniowe i głowy, odwodnienie, alergie skórne (np. wysypka) oraz anemia. Dodatkowo u dzieci uwidoczniają się problemy z koncentracją oraz zaburzenia wzrostu i wagi. Nigdy nie lekceważ więc takich objawów, zwłaszcza jeśli utrzymują się przez dłuższy czas.

Tasiemiec nieuzbrojony – jak można się zarazić pasożytem?

W wypadku tasiemca nieuzbrojonego żywiciel pośredni jest głównym źródłem zakażenia. Możesz więc zarazić się poprzez spożycie surowego, niedosmażonego lub niedogotowanego mięsa wołowego, w którym znajdują się larwy. Przyczyną najczęściej jest więc zjedzenie tatara.

Skoro wiesz, jak można zarazić się tasiemcem nieuzbrojonym, przestrzegaj reguł, które pozwolą ci i twoim bliskim uniknąć takiej sytuacji. Przede wszystkim kupuj przebadane weterynaryjnie mięso, które pochodzi wyłącznie ze sprawdzonych i zaufanych źródeł – to gwarancja twojego zdrowia. Przygotowując posiłki na bazie wołowiny, zawsze się jej dokładnie przyjrzyj. Jeśli zauważysz na niej coś, co wygląda podobnie do pestek ogórka, prawdopodobnie są to larwy tasiemca nieuzbrojonego.

Postaraj się zrezygnować ze spożywania surowego mięsa, a przynajmniej ogranicz je do minimum. Jeśli lubisz hamburgery lub steki, decyduj się na średnio lub dobrze wysmażone mięso. Zadbaj też o higienę w kuchni i w całym domu – często myj ręce i zachęcaj do tego pozostałych domowników, również dzieci. Takie działania profilaktyczne sprawią, że tasiemiec nieuzbrojony nie będzie problemem ani dla ciebie, ani dla twoich bliskich.

Jak wykryć i zwalczyć tasiemca nieuzbrojonego?

Jeśli zauważysz u siebie lub u swojego dziecka niepokojące objawy, które mogą wskazywać na tasiemca nieuzbrojonego, bezwzględnie skonsultuj się z lekarzem. Specjalista zleci wykonanie stosownych badań. Aby stwierdzić obecność pasożyta, będziesz musiał oddać kilka próbek kału. Podczas analizy laboratoryjnej istnieje większa szansa na wykrycie jego członów i określenie ich morfologii, czyli stwierdzenie, jaki rodzaj tasiemca znajduje się w twoim organizmie.

Gdy badania wykażą, że twoim problemem jest tasiemiec nieuzbrojony, musisz rozpocząć leczenie pod okiem lekarza. Konieczne będzie odrobaczanie. W tym celu specjalista przepisze ci środki farmakologiczne. Najczęściej stosowanym lekiem jest prazykwantel. Alternatywę dla niego stanowi niklozamid, jednak przepisuje się go rzadziej ze względu na słabą dostępność. Dawka konkretnego leku zależy od masy twojego ciała, a także od rodzaju i wielkości pasożyta. Musisz przy tym przygotować się na długotrwałą terapię, ponieważ tylko ona gwarantuje całkowite wyeliminowanie tasiemca nieuzbrojonego.

Niektórzy stawiają na domowe sposoby walki z pasożytami. Zwolennicy takich metod zalecają spożywanie pestek dyni, picie kiszonych soków czy jedzenie czosnku, w którym znajduje się allicyna o działaniu przeciwrobaczym. Pamiętaj jednak, że takie naturalne środki nie pozwolą na pozbycie się tasiemca nieuzbrojonego. Możesz stosować je wyłącznie pomocniczo.

Źródła:

1. A. Deryło, Parazytologia i akaroentomologia medyczna, Warszawa 2002.

2. J. Popielska, M. Marczyńska, Zakażenia pasożytnicze układu pokarmowego, „Standardy Medyczne. Pediatria” 2013.

Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych na stronie zdrowie.nn.pl należy skonsultować ich treść z lekarzem. Zdrowie.nn.pl dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów była najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.